مقدمه و هدف:خستگی یکی از شایع ترین و نگران کننده ترین عارضه جانبی سرطان و درمان آن می باشد که اثر منفی بر کیفیت زندگی  می گذارد. هدف از این مطالعه تعیین تغییرات شدت خستگی در مبتلایان به سرطان در مرحله قبل و بعد از سه دوره شیمی درمانی در بیمارستان های منتخب دانشگاه های علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی شهر تهران در سال 81 ـ1380 بود.

روش کار : این یک مطالعه توصیفی – همبستگی بود که از یک روش نمونه گیری غیر احتمالی مبتنی بر هدف استفاده گردید. 121 بیمار سرپایی مبتلا به سرطان در این مطالعه شرکت داشتند.اطلاعات به شیوه مصاحبه جمع آوری گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش فرم انتخاب نمونه،فرم مشخصات دموگرافیک،فرم مربوط به اطلاعات بیماری ودرمان، پرسشنامه حمایت اجتماعی، مقیاس شدت خستگی و پرسشنامه کیفیت زندگی بود.

نتایج : یافته ها تفاوت آماری معنی داری بین میانگین شدت خستگی در مرحلـه قبـل و بعد از سه دوره شیــمــی درمانی نشان دادP<0.001) ). تفاوت آماری معـنی داری بین تغییرات شــدت خستگی با انــدکس توده بدنP=0.008)) وبـلاتکلـیـفـــی و امید P<0.001)) وجود داشت. هم چنین تغییرات شدت خستگی با هموگلوبین و علائم ناراحت کننده رابطه آماری معنی داری را نشــان داد P<0.001) ).

نتیجه نهائی: شدت خستگی در طول شیمی درمانی افزایش می یابد.پرستاران با مداخلات مناسب وآموزش اقدامات خود مراقبتی به بیمار می توانند در کاهش خستگی و ارتقاء کیفیت زندگی کمک نمایند.