دوره 19، شماره 2 - ( 6-1390 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 26-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (14778 مشاهده)
مقدمه و هدف : پرخاشگریدرپیشبینیسازگاریروانی اجتماعینقش مهمی دارد. خودکارآمدی به عنوان عامل میانجی شناختی، بر قضاوت فرد در مورد توانایی تفکر، هیجان وعمل فرد اثرمی گذارد.
روش مطالعه : این مطالعه یک پژوهش همبستگی است که روی دانش‌آموزان پسر دبیرستانهای شهر همدان در سال تحصیلی 89-1388 انجام شد. نمونه‌گیری به روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای صورت گرفت. به نسبت مدارس موجود در هر ناحیه، تعدادی مدرسه انتخاب وپرسشنامه‌های پرخاشگری باس و پری و خودکارآمدی ادراک شده موریس توسط 499 دانش‌آموز تکمیل شد.
نتایج:نتایج نشان داد تنها 1/16% دانش آموزان از میانگین نمره بالایی در خودکارآمدی ادراک شده برخوردار بودند. 1/48% دانش‌آموزان پرخاشگری بالایی داشتند. بین دانش آموزان نواحی آموزش پرورش شهر از نظر متغیر پرخاشگری تفاوت وجود داشت. اما از نظر متغیر خودکارآمدی تفاوتی مشاهده نشد. بین پرخاشگری و خودکارآمدی ادراک شده رابطه منفی وجود داشت. بیشترین میزان پرخاشگری در دانش آموزان مقطع سوم دبیرستان مشاهده شد.
نتیجه نهایی: پرخاشگری بالا و خودکارآمدی پایین در نوجوانان از عوامل مهم و تعیین کننده در زندگی آینده این قشر به خصوص در زمینه های اجتماعی ،هیجانی و تحصیلی میباشد و لازم است در برنامه های آموزش بهداشت روانی و ارتقاء سلامت مد نظر قرار گیرد .
واژه‌های کلیدی: پرخاشگری، خودکارآمدی ادرارک شده
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |