مقدمه: امروزه بدنبال افزایش بیماران نیازمند مراقبتهای ویژه، استفاده از ونتیلاتور و بدنبال آن کاربرد لوله تراشه امری ضروری است. باز‌ نگه داشتن راه هوایی، مستلزم انجام ساکشن لوله تراشه است. انتخاب روش مناسب ساکشن می‌تواند از ایجاد عوارض شدید بکاهد. هدف این مطالعه، مقایسه تاثیر دو روش ساکشن باز و بسته بر دیس‌ریتمی‌های قلبی بیماران تحت تهویه مکانیکی بوده است. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی، بر روی40 بیمار بستری در ICU انجام شد. قبل از ساکشن باز و بسته و در فواصل مختلف پس از ساکشن، تعداد و الگوی ضربان قلبی بیماران، بررسی و ثبت گردید.. داده‌ها با برنامهSPSS 16 ، آزمون کای اسکور و آزمون دقیق فیشر با سطح معنی‌دار 05/0P< تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان می‌دهد که تغییرات تعداد ضربان قلب و ریتم قلبی پس از ساکشن به روش سیستم باز نسبت به ساکشن به روش سیستم بسته تفاوت معنی‌داری داشته است. نتیجه نهایی: ساکشن بسته اختلال کمتری بر روی سیستم قلبی بیماران ایجاد می‌کند. بنابراین در راستای انجام مراقبتهای ویژه برای بیماران تحت تهویه مکانیکی، با زمینه بیماریهای قلبی، می‌توان این روش ساکشن را جایگزین ساکشن باز نمود.

واژه‌های کلیدی: تهویه مکانیکی، دیس ریتمی، ساکشن، سیستم بسته

متن کامل [PDF 347 kb]   (4164 دریافت)