مقدمه: : نوزادان نارس در حین مراقبت و درمان تحت رویه های دردناک زیادی قرار می گیرند و پرستاران می­توانند با استفاده از روش های غیر دارویی، جهت کاهش عوارض درد کمک نمایند. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان تاثیر قنداق کردن بر پاسخ های فیزیولوژیک درد ناشی از جایگذاری لوله بینی معدی در نوزادان نارس در بیمارستان 29 بهمن تبریز وابسته به سازمان تامین اجتماعی در سال 1392 انجام یافته است .

  روش کار: این پژوهش یک مطالعه­کارآزمایی بالینی طرح متقاطع است. 38 نوزاد نارس با سن حاملگی 34-28 هفته بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان به روش نمونه­گیری آسان انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در هر دو گروه پاسخ­های فیزیولوژیک درد نوزاد شامل ضربان قلب و اشباع اکسژن خون شریانی در فواصل زمانی قبل، حین و بعد از جایگذاری لوله بینی­ـ ­معدی اندازه گیری شد. داده­ها با استفاده از نرم­افزار آماری 18 /SPSS آنالیز شدند. جهت مقایسه متغیرهای کیفی (جنس و نوع زایمان) از آزمون کای دو، جهت مقایسه متغیرهای کمی(وزن، سن ورود به مطالعه، سن حاملگی،طول مدت بستری و آپگار) تی مستقل، جهت تعیین اختلاف میانگین پاسخ­های فیزیولوژیک درد در زمان­های مختلف از آزمون آماری تی زوجی و برای بررسی این تفاوت بین گروه­ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. در این مطالعه مقدار p کمتر از 05/0 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید.

  یافته ها: نتایج نشان داد بین متغیرهای کمی و کیفی در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد، همچنین مقایسه میانگین پاسخ­های فیزیولوژیک درد در زمانهای مختلف ارزیابی نشان داد قنداق کردن باعث بهبود میزان ضربان قلب و اشباع اکسیژن خون شریانی نوزاد حین و بعد از جایگذاری لوله بینی­ـ ­معدی می­شود (05/0> p ).

  نتیجه نهایی: با توجه به تاثیر قنداق کردن بر پاسخ­های فیزیولوژیک درد ناشی از جایگذاری لوله بینی­ - معدی توصیه می شود پرستاران آن را به عنوان مداخله ای موثر در کاهش درد نوزادان بکار ببرند.