، هما اوژن2 ، لیلا جهانگرد3 ، مریم دهقانی* 4، علیرضا سلطانی5
2- دانشکده پرستاری و مامایی، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻫﻤﺪان، همدان، ایران.
3- مرکز اختلالات رفتاری و سوء مصرف مواد، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻫﻤﺪان ، همدان، ایران.
4- عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، maryamd.2010@gmail.com
5- دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
مقدمه: ابتلا والدین به بیماری اختلال دوقطبی، عملکرد فردی، خانوادگی و اجتماعی آنان را مختل و بر سلامت جسمی و روانی کودکان آنان اثر گذاشته وکودکان را در معرض خطر آسیبهای روانی قرار می دهد. هدف از این مطالعه مقایسه اختلال کاستی توجه – بیش فعالی، اختلال نافرمانی و اختلال سلوک کودکان سن دبستانی والدین مبتلا به اختلال دوقطبی با والدین سالم می باشد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی، 62 کودک دبستانی با والد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک و 62 کودک دبستانی با والدین سالم با روش نمونهگیری در دسترس وارد مطالعه شدند. محیط پژوهش مرکز آموزشی- درمانی فرشچیان شهر همدان در سال 1392 بود. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه استاندارد علائم مرضی کودک نسخه مربوط به والدین و پرسشنامه اختلالات خلقی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار 18 / SPSS با استفاده از آزمون های کلموگروف-اسمیرنوف، تی دو نمونه مستقل وکای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین نمرات گروه مطالعه در اختلالات کاستی توجه- بیش فعالی، نافرمانی مقابلهای و سلوک بطور معناداری متفاوت از میانگین نمرات گروه شاهد بود(001/0 p< ).
نتیجه نهایی: یافتهها نشان داد که کودکان والدین مبتلا به اختلال دوقطبی در معرض آسیبهای روانی متعددی از جمله اختلالات کاستی توجه- بیش فعالی، سلوک و نافرمانی مقابلهای قرار دارند. لذا نیاز به مراقبت، درمان و پیگیری بیشتری دارند.
دریافت: 1393/7/9 | پذیرش: 1393/9/4 | انتشار: 1393/9/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |