مقدمه: هدف از آموزش ایجاد سطح مناسبی از دانش  و مهارت در دانشجویان پرستاری است. مشکلات آموزشی مانع اصلی ظهور تواناییها و استعدادهای بالقوه دانشجویان می باشد. هدف از این مطالعه تعیین موانع آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری می باشد.

روش کار: این مطالعه مقطعی- تحلیلی در سال 94-1393 بر روی 100 دانشجوی پرستاری ترم 8-4 دانشکده پرستاری و مامایی همدان صورت گرفت. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب شدند.اطلاعات لازم به وسیله 4 پرسشنامه محقق ساخته با 32 سوال مشترک (مربوط به 5 حیطه اهداف و برنامه، عملکرد مربی، برخورد با دانشجو، محیط آموزشی، نظارت و ارزشیابی) که جهت 4 دوره کارآموزی طراحی شده بود جمع آوری گردید. دانشجویان با استفاده ازمقیاس 4 رتبه ای لیکرت به هر سؤال نمره یک تا چهار را اختصاص می دادند. در هر کارآموزی بر اساس هر حیطه هرچه نمره بیشتری کسب می شد نشاندهنده کم بودن موانع آموزش بالینی در آن کار آموزی بود. بر این اساس در هر حیطه مقایسه میانگین نمرات موانع آموزش بالینی بین گرو ههای مختلف کارآموزی صورت گرفت. جهت تجزیه تحلیل داده ها از SPSS16 استفاده گردید.

یافته ها: اگرچه در هر کارآموزی برخی از موانع آموزش بالینی را بیشتر گزارش می کردند ولی میانگین نمرات موانع آموزش بالینی در هر حیطه بین گروههای مختلف کارآموزی مشابه بود (05/0 p>).

نتیجه  نهایی: در هر پنج حیطه  برخی از موانع آموزش بالینی مشاهده شد. لذا مربیان، اساتید، پرسنل بالینی و مسئولین برنامه ریزی آموزشی باید به این موانع توجه ویژه داشته باشند.