مقدمه: زنان دارای همسر تحت همودیالیز با چالش‌های متعددی مواجه می‌شوند که ممکن است بر کیفیت زندگی و سازگاری آنها تاثیر بگذارد. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین سازگاری با کیفیت زندگی در زنان دارای همسر تحت همودیالیز می‌باشد.

روش کار: این پژوهش یک مطالعه همبستگی می‌باشد. 212 نفر از زنان دارای همسر تحت همودیالیز که به بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مراجعه کرده بودند به صورت در دسترس در سال 1395 انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه سازگاری (نسخه کوتاه) و ابزار کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس و به کمک نرم افزارSPSS (نسخه 21) انجام شد.

یافته ها: نتایج نشان داد که در میان حیطه‌های کیفیت زندگی، حیطه سلامت روان کمترین امتیاز را داشت. کیفیت زندگی با راهبردهای سازگاری مساله‌مدار همبستگی مثبت (001/0P= ، 71/0=r) و با راهبردهای هیجان‌مدار همبستگی منفی داشت (04/0 P= 53/-0 = r ). بالاترین راهبرد سازگاری به کار گرفته شده مذهب (57/0 ± 74/3) و کمترین راهبرد سازگاری سوءمصرف مواد (7/0 ± 99/1) بود.

نتیجه گیری: بین سازگاری با کیفیت زندگی زنان دارای همسر تحت همودیالیز ارتباط وجود دارد. طراحی برنامه‌های حمایتی و روانشناسی برای زنان دارای همسر تحت همودیالیز به منظور کمک و راهنمایی در جهت استفاده بیشتر از راهبردهای سازگاری مساله مدار و استفاده کمتر از راهبردهای هیجان‌مدار می‌تواند در بهبود کیفیت زندگی آنان کمک کننده باشد.