مقدمه: پیوند کلیه در مرحلۀ نهایی نارسایی کلیه بهترین درمان است. کیفیت زندگی عاملی مهم در بقای پیوند کلیه است و بیماران برای ارتقای سطح کیفیت زندگی به حمایت اجتماعی نیاز دارند. بنابراین هدف از مطالعۀ حاضر تعیین همبستگی کیفیت زندگی با حمایت اجتماعی در بیماران پیوند کلیه است.
روش کار: این مطالعۀ توصیفی ـ مقطعی از نوع همبستگی است که در مورد ۱۶۶ نفر از بیماران پیوند کلیۀ مراجعه‌کننده به درمانگاه پیوند کلیۀ مرکز آموزشی ـ درمانی شهید بهشتی همدان در زمستان سال ۹۵ به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های مشخصات دموگرافیک، کیفیت زندگی (Lapazis (KTQ-۲۵) و حمایت اجتماعی واکس در حضور پژوهشگر تکمیل شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۴ و آزمون‌های آماری کلموگروف ـ اسمیرنف، من ـ ویتنی، کروسکال ـ والیس و ناپارامتری اسپیرمن استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین نمرۀ کل کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه ۹۹/۰ ± ۶۴/۲ است. بیشترین میانگین نمره (۳/۶۷) در حیطۀ علائم جسمی دیده شد و ۸۰/۷ درصد از بیماران کیفیت زندگی متوسط داشتند. همچنین میانگین نمرۀ کل حمایت اجتماعی ۷/۵۸ ± ۶۹/۹۱بود که بیشترین میانگین نمره در حیطۀ خانواده (۲۵/۶۱) است و ۵۷/۲درصد از بیماران در سطح حمایت اجتماعی خوب بودند. بین میانگین نمرات حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی ارتباط مستقیم و معناداری دیده شد (P <۰/۰۵ ، ۰/۳۷۱ = r).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، بیماران با سطح حمایت اجتماعی بالاتر، از کیفیت زندگی بهتری برخوردارند. بنابراین لازم است به نقش خانواده‌ها در افزایش کیفیت زندگی بیماران و به‌تبع آن ارتقای سلامتی آنان توجه ویژه شود. ازاین‌رو پرسنل بهداشتی و درمانی می‌توانند با بررسی نیازهای حمایتی بیماران از نظر کیفیت و کمیت و با بسیج منابع حمایتی موجود در جامعه و مشارکت خانواده به‌عنوان روشی کم‌هزینه و مؤثر در جهت بهبودی کیفیت زندگی بیماران گام بردارند.