دوره 30، شماره 4 - ( پاییز 1401 )                   جلد 30 شماره 4 صفحات 279-270 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.UMSHA.REC.1399.603


XML English Abstract Print


1- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن (مراقبت در منزل)، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- مرکز تحقیقات اختلالات رفتاری و سوءمصرف مواد، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، shamsaei68@yahoo.com
چکیده:   (1272 مشاهده)
سابقه و هدف: این مطالعه با هدف مقایسه اضطراب مرگ و شادکامی در پرستاران شاغل در بخش کرونا با پرستاران شاغل در سایر بخش‌ها در مراکز آموزشی درمانی شهر شیراز در سال 1399 انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی است. نمونه پژوهش 155 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های کرونا و 155 نفر از پرستاران شاغل در سایر بخش‌ها‌ی مراکز آموزشی درمانی شهر شیراز بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی و متناسب با تعداد پرستاران در هر مرکز آموزشی درمانی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه سه قسمتی (اطلاعات دموگرافیک، شادکامی آکسفورد، اضطراب مرگ تمپلر) بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 26 تجزیه‌وتحلیل شد. از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین نمرات اضطراب مرگ در پرستاران بخش کرونا و سایر بخش‌ها به ترتیب 3.06 ± 8.34 و 3.38 ± 7.15 بود. بین میانگین نمرات اضطراب مرگ پرستاران در دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود داشت (0.05 > p). میانگین نمرات شادکامی در پرستاران بخش کرونا و سایر بخش‌ها به ترتیب 11.14 ± 39.77 و 10.38 ± 45.43 بود. بین میانگین نمرات شادکامی پرستاران در دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری وجود داشت (0.05 > p). همچنین بین اضطراب مرگ و شادکامی رابطه معکوسی وجود داشت (0.001>p، 0.482-=r).
نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود در موقعیت‌های بحرانی مانند پاندمی کووید 19، سلامت روانی پرستاران بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: اضطراب مرگ، پرستاری، شادکامی، کووید-19
متن کامل [PDF 1012 kb]   (725 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: سلامت روان
دریافت: 1400/7/28 | پذیرش: 1401/4/20 | انتشار: 1401/9/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.