دوره 31، شماره 2 - ( بهار 1402 )
جلد 31 شماره 2 صفحات 113-105 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سید رضا برزو1 
، مهرداد رسولی2 ، زهرا خلیلی* 3، لیلی تاپاک4
، مهرداد رسولی2 ، زهرا خلیلی* 3، لیلی تاپاک4
1- مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن (مراقبت در منزل)، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن (مراقبت در منزل)، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، zkhalili90@yahoo.com
4- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن (مراقبت در منزل)، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، zkhalili90@yahoo.com
4- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (975 مشاهده)
سابقه و هدف: با وجود اهمیت آموزش تغذیه‌ای به بیماران همودیالیزی، مؤثرترین روش آموزش در این بیماران همچنان ناشناخته است. هدف مطالعه حاضر مقایسه آموزش رژیم غذایی به دو روش بازخوردمحور و بحث گروهی بر متغیرهای آزمایشگاهی بیماران همودیالیزی است.
مواد و روشها: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 70 بیمار از بخش‌های همودیالیز دو بیمارستان وارد مطالعه شدند که به‌طور تصادفی به گروه آموزش بحث گروهی و گروه بازخوردمحور تخصیص یافته بودند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه دموگرافیک و چک‌لیست مقادیر آزمایشگاهی قبل و 2 ماه بعد از مداخله آموزشی انجام شد. در هر دو گروه پژوهشگر مطالب آموزشی یکسانی را در ارتباط با تغذیه در بیماران همودیالیزی طی 3 جلسه ارائه داد. در روش بازخوردمحور، مطالب آموزشی به صورت فردی به هرکدام از بیماران تا اطمینان از دریافت کامل اطلاعات ارائه شد. در روش بحث گروهی، آموزش به صورت بحث در گروه‌های کوچک انجام شد.
یافته‌ها: در این مطالعه بیشتر بیماران هر دو گروه با میانگین سنی 25 سال، متأهل و مرد بودند. در مقایسه روشها، روش بحث گروهی بیشتر از روش بازخوردمحور منجر به کاهش پتاسیم، قند خون ناشتا (0.05>P)، فسفر، نیتروژن اوره خون و کراتنین (0.01>P) در بیماران شد.
نتیجه‌گیری: اجرای برنامه آموزش تغذیه‌ای به روش بحث گروهی می‌تواند مقادیر آزمایشگاهی بیماران همودیالیزی را بهبود بخشد. بنابراین، برای جلوگیری از عوارض و ارتقای سلامت بیماران این روش آموزشی به پرستاران توصیه می‌شود.
مواد و روشها: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 70 بیمار از بخش‌های همودیالیز دو بیمارستان وارد مطالعه شدند که به‌طور تصادفی به گروه آموزش بحث گروهی و گروه بازخوردمحور تخصیص یافته بودند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه دموگرافیک و چک‌لیست مقادیر آزمایشگاهی قبل و 2 ماه بعد از مداخله آموزشی انجام شد. در هر دو گروه پژوهشگر مطالب آموزشی یکسانی را در ارتباط با تغذیه در بیماران همودیالیزی طی 3 جلسه ارائه داد. در روش بازخوردمحور، مطالب آموزشی به صورت فردی به هرکدام از بیماران تا اطمینان از دریافت کامل اطلاعات ارائه شد. در روش بحث گروهی، آموزش به صورت بحث در گروه‌های کوچک انجام شد.
یافته‌ها: در این مطالعه بیشتر بیماران هر دو گروه با میانگین سنی 25 سال، متأهل و مرد بودند. در مقایسه روشها، روش بحث گروهی بیشتر از روش بازخوردمحور منجر به کاهش پتاسیم، قند خون ناشتا (0.05>P)، فسفر، نیتروژن اوره خون و کراتنین (0.01>P) در بیماران شد.
نتیجه‌گیری: اجرای برنامه آموزش تغذیه‌ای به روش بحث گروهی می‌تواند مقادیر آزمایشگاهی بیماران همودیالیزی را بهبود بخشد. بنابراین، برای جلوگیری از عوارض و ارتقای سلامت بیماران این روش آموزشی به پرستاران توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری
دریافت: 1401/3/3 | پذیرش: 1401/5/24 | انتشار: 1402/3/24
دریافت: 1401/3/3 | پذیرش: 1401/5/24 | انتشار: 1402/3/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |