Ethics code: ( IR.UMSHA.REC.1400.537
Clinical trials code: IRCT20120215009014N409
Garousian M, Radnia N, Daneshvar F, Talebi-Ghane E, Masnadjam R, Alimohammadi N. Effects of Education and Nurse-led Telephone Follow-ups (Telenursing) in COVID-19 Pandemic on Self-efficacy and Quality of life in Diabetic Patients Referred to Fatemieh Hospital, Hamadan. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2024; 32 (2) :140-149
URL:
http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2633-fa.html
گروسیان مریم، رادنیا ناهید، دانشور فریبا، طالبی قانع الهه، مسندجم راحله، علی محمدی ندا. تأثیر آموزش و پیگیری تلفنی توسط پرستار (تله نرسینگ) بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی مادران باردار دیابتی مراجعهکننده به مرکز آموزشیدرمانی فاطمیهی همدان در دوران پاندمی کرونا: یک مطالعهی کارآزمایی بالینی. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابنسینا. 1403; 32 (2) :140-149
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2633-fa.html
1- واحد توسعهی تحقیقات بالینی بیمارستان فاطمیه، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- واحد توسعهی تحقیقات بالینی بیمارستان فاطمیه، گروه زنان، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- مرکز تحقیقات بیماریهای غیرواگیردار، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- واحد توسعهی تحقیقات بالینی بیمارستان فاطمیه، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، nalimohamadi68@yahoo.com
چکیده: (2322 مشاهده)
سابقه و هدف: آموزش یکی از شیوههای اساسی پیشگیری، درمان و کنترل بیماریهای مزمن، از جمله دیابت است. پیگیری تلفنی نهتنها در کاهش هزینهها، بلکه در ارائهی مراقبت پرستاری و خودکارآمدی بیماران نقش مؤثری ایفا میکند. این مطالعه با هدف تأثیر آموزش و پیگیری تلفنی پرستار بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی بیماران باردار دیابتی مراجعهکننده به مرکز آموزشیدرمانی فاطمیهی همدان در دوران پاندمی کرونا در سال 1400 انجام شده است.
مواد و روشها: در این مطالعهی کارآزمایی بالینی، 83 مادر مبتلا به دیابت بارداری مراجعهکننده به مرکز فاطمیهی همدان بهصورت تصادفی، به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامهی سهقسمتی شامل اطلاعات جمعیتشناختی و بیماری، پرسشنامهی DMSESو QOL بود. پیگیری تلفنی همراه با آموزش بلافاصله پس از ترخیص در ماه اول، هر هفته دو مرتبه و در ماه دوم، هر هفته یک بار در گروه مداخله انجام شد. از نرمافزار SPSS نسخهی 23 برای تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: میانگین خودکارآمدی و کیفیت زندگی دو گروه قبل از مداخله، اختلاف آماری معنیداری را نشان نداد. پس از ارائهی آموزش به گروه مداخله، میانگین خودکارآمدی و کیفیت زندگی گروه مداخله بهطور معنیداری، در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافت (0.001< P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد که استمرار در آموزش طی تماسهای تلفنی، راحت و دردسترس بودن نوع پیگیریها موجب شده است تا بیماران گروه مداخله رغبت لازم برای اجرا و ادامهی آموزشها را داشته باشند و این تمرین و تکرار موجب بهبود خودکارآمدی در این بیماران شده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری دریافت: 1401/12/23 | پذیرش: 1402/4/26 | انتشار: 1403/3/26