دوره 33، شماره 3 - ( تابستان 1404 )
جلد 33 شماره 3 صفحات 206-197 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bahrani Tanha S, Torkan H, Kolahdozan S A. Effectiveness of Compassion-Based Therapy on Parent-Child Relationship, Child's Quality of Life, and Emotional Empathy among Mothers of Children with Cancer. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2025; 33 (3) :197-206
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-3245-fa.html
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-3245-fa.html
بهرانی تنها سمانه، ترکان هاجر، کلاهدوزان سیدعلی. اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر رابطه والد-کودک، کیفیت زندگی کودک و همدلی عاطفی مادران دارای کودک مبتلابه سرطان. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا. 1404; 33 (3) :197-206
1- ، h.torkan@khuisf.ac.ir
چکیده: (368 مشاهده)
سابقه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر رابطه والد-کودک، کیفیت زندگی کودک و همدلی عاطفی مادران دارای کودک مبتلابه سرطان انجام گرفت.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش، یک طرح نیمه‌آزمایشی از نوع پیشآزمون و پس‌آزمون همراه با آزمون پیگیری یک‌ماهه با گروه کنترل بود. نمونه شامل 36 نفر از بین مادران دارای کودک مبتلابه سرطان بود که طی 6 ماه دوم 1402 به بیمارستان امید شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. آزمودنی‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جای‌گزین شدند. از پرسش‌نامه همدلی عاطفی مهرابیان و اپستاین (1972)، مقیاس رابطه والد-فرزند پیانتا (1994) و مقیاس کیفیت زندگی کودکان وارنی، سید و کورتین (2003) برای گردآوری داده‌ها استفاده شد و با نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس (نسخه 23) و با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: طبق نتایج حاصل از این مطالعه، میانگین نمره همدلی عاطفی و رابطه والد-کودک در گروه مداخله در مرحله بلافاصله بعد مداخله و یک ماه پس از مداخله نسبت به قبل از مداخله افزایش معناداری نشان داده است (01/0>P)؛ درحالی‌که در گروه کنترل در زمان‌های بیان‌شده تفاوت آماری معناداری دیده نشد (01/0<P). در گروه آزمایش و کنترل تفاوت میانگین نمره‌های پیشآزمون، پس‌آزمون و پیگیری نمره کیفیت زندگی کودکان معنادار نبود (05/0<P).
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر شفقت، درمان مناسب برای کاهش مشکلات مادران ناشی از سرطان فرزندان است.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش، یک طرح نیمه‌آزمایشی از نوع پیشآزمون و پس‌آزمون همراه با آزمون پیگیری یک‌ماهه با گروه کنترل بود. نمونه شامل 36 نفر از بین مادران دارای کودک مبتلابه سرطان بود که طی 6 ماه دوم 1402 به بیمارستان امید شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. آزمودنی‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جای‌گزین شدند. از پرسش‌نامه همدلی عاطفی مهرابیان و اپستاین (1972)، مقیاس رابطه والد-فرزند پیانتا (1994) و مقیاس کیفیت زندگی کودکان وارنی، سید و کورتین (2003) برای گردآوری داده‌ها استفاده شد و با نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس (نسخه 23) و با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: طبق نتایج حاصل از این مطالعه، میانگین نمره همدلی عاطفی و رابطه والد-کودک در گروه مداخله در مرحله بلافاصله بعد مداخله و یک ماه پس از مداخله نسبت به قبل از مداخله افزایش معناداری نشان داده است (01/0>P)؛ درحالی‌که در گروه کنترل در زمان‌های بیان‌شده تفاوت آماری معناداری دیده نشد (01/0<P). در گروه آزمایش و کنترل تفاوت میانگین نمره‌های پیشآزمون، پس‌آزمون و پیگیری نمره کیفیت زندگی کودکان معنادار نبود (05/0<P).
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر شفقت، درمان مناسب برای کاهش مشکلات مادران ناشی از سرطان فرزندان است.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
کیفیت زندگی
دریافت: 1404/2/1 | پذیرش: 1404/4/24 | انتشار: 1404/7/19
دریافت: 1404/2/1 | پذیرش: 1404/4/24 | انتشار: 1404/7/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com