سابقه و هدف: یکی از وجوه زندگی کاری پرستاران که تحت تأثیر سبک‌های مدیریت سرپرستاران قرار می‌گیرد، رضایت شغلی است که می‌تواند کیفیت خدمات پرستاری را تغییر دهد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه‌ی سبک رهبری اصیل سرپرستاران با رضایت شغلی پرستاران و کیفیت خدمات پرستاری مراکز آموزشی‌درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی‌مقطعی از نوع هم‌بستگی است. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای از نوع نسبتی، تعداد ۲۹۵ نفر از پرستاران و ۸۸۵ بیمار به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه‌‌های اطلاعات دموگرافیک، سبک رهبری اصیل والومبا، رضایت شغلی مینه‌سوتا و کیفیت خدمات سروکوال بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS نسخه‌ی ۲۴ تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: سطح به‌کارگیری سبک رهبری اصیل توسط سرپرستاران، میزان رضایت شغلی پرستاران و همچنین، کیفیت خدمات پرستاری به‌ترتیب، با میانگین‌های ۳,۷۵، ۳.۴۵ و ۳.۸۳ در حد متوسط هستند. رابطه‌ی بین سبک رهبری اصیل سرپرستاران و رضایت شغلی پرستاران، سبک رهبری اصیل سرپرستاران و کیفت خدمات درک‌شده‌ی ارائه‌شده به‌وسیله‌ی پرستاران و رابطه‌ی رضایت شغلی پرستاران و کیفیت خدمات ارائه‌شده (درک‌شده) به‌وسیله‌ی آنها به‌ترتیب با مقادیر ۰.۰۰۲ = P و ۰,۱۰۴ =r، ۰,۰۰۱ = P و ۰,۱۱۵ = r، ۰,۰۰۱ > P و ۰,۱۶۷ = r معنادار و ضعیف است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج ضعیف، اما معنادار بین متغیر‌ها، مسئولان می‌توانند در جهت ارتقای رضایت شغلی و در پی آن، کیفیت خدمات پرستاری گام بردارند.
gmail.com