مقدمه: با توجه به میزان شیوع علائم وسواسی – جبری (OCS) جهت پیشگیری از مزمن شدن و عود آن به سمت اختلال وسواسی – جبری و از سویی تشخیص و درمان دارویی دیررس این اختلالات و احتمال عود آنها پس از درمان های شناختی- رفتاری به نظر میرسد بایستی اقداماتی در این زمینه صورت گیرد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و طرحواره درمانی هیجانی نشانگان بالینی افراد مبتلا به علائم وسواسی – جبری بود.
مواد و روشها: طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی میباشد که روی ۴۵ نفر از افراد مبتلا به علائم وسواسی- جبری مراجعه کننده به مرکز مشاوره مهرگان شهر مشهد در سه گروه طرحواره درمانی (۱۵ نفر)، طرحواره درمانی هیجانی (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) انجام گردید. گروه های مداخله به ترتیب تحت ۲۰ جلسه فردی طرحواره درمانی و ۱۵ جلسه فردی طرحواره درمانی هیجانی، هر جلسه به مدت ۴۵ دقیقه و هفته ای یکبار قرار گرفتند. داده ها توسط مقیاس وسواس فکری – عملی مادزلی، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و طرحواره های هیجانی لیهی در طی چهار مرحله جمع آوری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین نمره کل وسواسی- جبری گروه های مداخله و کنترل در طی مراحل آزمون وجود دارد (۰.۰۵>p). نتایج مقایسه زوجی نشان داد که اختلاف معناداری بین نمره کل وسواسی- جبری گروه طرحواره درمانی و طرحواره درمانی هیجانی در طی مراحل آزمون وجود ندارد (P>۰.۰۵).
نتیجه گیری: به نظر میرسد هر دو روش طرحواره درمانی و طرحواره درمانیهیجانی میتواند بر بهبود علائم افراد مبتلا به علائم وسواسی – جبری موثر باشد.
gmail.com