فاطمه شبیری، فریبا دوستی، خدایار عشوندی، علیرضا سلطانیان، صغری ربیعی،
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: پرهاکلامپسی با مرگ و میر بالایی همراه است.گرچه ماهیت ناشناخته آن پیش بینی و پیشگیری بیماری را با مشکل مواجه ساخته، اما با آموزش خودمراقبتی میتوان از بروز برخی مشکلات و عوارض جنینی جلوگیری نمود. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش خود مراقبتی مادران باردار مبتلا به پره اکلامپسی بر سلامت نوزاد آنها صورت گرفته است. روش کار: در این کار آزمائی بالینی ۶۰ بیمار مبتلا به پرهاکلامپسی بطور تصادفی به دو گروه مداخله (۳۰ نفر) و کنترل (۳۰ نفر) تقسیم شدند. چهار جلسه آموزشی برای گروه مداخله انجام شد و تا پایان بارداری تحت پیگیری قرار گرفتند، گروه کنترل مراقبتهای روتین بخش را دریافت نمودند. فرمهای جمع آوری دادهها به صورت قبل و بعد در هر دو گروه تکمیل گردید. داده ها با نرم افزار SPSS/۱۶ و آزمونهای آماری t مستقل، من ویتنی، کای اسکوئر و تی زوجی) تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: اختلاف نمره آپگار نوزاد در دقیقه اول با میانگین و انحراف معیار ۸/۰ ± ۳/۸ در گروه کنترل و ۵/۱ ± ۶/۸ در گروه آزمون (۰۵/۰P>) و اختلاف وزن نوزادان با میانگین و انحراف معیار ۶۵۰ ± ۵/۲۷۷۳ گرم در گروه کنترل و ۶/۶۲۵ ± ۹/۲۹۷۳ گرم در گروه آزمون معنادار نبود (۲/۰ P =). اما اختلاف نمره آپگار نوزاد در دقیقه پنجم بین دو گروه کنترل و آزمون معنادار بوده است (۰۳/۰P =). نتیجه نهایی: آموزش مادران باردار مبتلا به پره اکلامپسی به عنوان یک مداخله پرستاری در جهت ارتقاء سلامت نوزاد آنان و افزایش نمره آپگار نوزاد پیشنهاد میگردد.