مقدمه و هدف :تعارض کار-خانواده تحت عنوان ناسازگاری بین نقش های کاری و خانوادگی توصیف می شود که از فشارهای ناسازگارانه نقش های خانوادگی و شغلی بوجود می آید. لذا شناخت شیوهای مقابله ای مناسب ضروری است. این مطالعه با هدف تبیین تجارب پرستاران از شیوه های مقابله با تعارض کار/ خانواده طراحی شده است.
روش کار : این مطالعه به روش کیفی و با رویکرد تحلیل محتوای متعارف انجام شد. در این تحقیق 16 مشارکت کننده پرستار با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. گرد آوری اطلاعات به روش مصاحبه عمیق و بدون ساختار و تجزیه و تحلیل داده ها به شیوه تحلیل محتوا ی متعارف بود.
نتایج : 12 زن و 4 مرد مشارکت کننده ، همگی دارای مدرک کارشناسی و سابقه کار بین 4 تا 28 سال با میانگین 9/14 سال داشتند. طبقه اصلی (تم) "مقابله فردی" با زیر طبقات 1- خود کنترلی 2- تنظیم شیفت 3- طفره رفتن 4- تطابق 5- توسل به معنویات بود.
نتیجه نهایی: پرستاران برای کاستن تعارض کار/ خانواده، تلاش هایی را به صورت فردی انجام داده و می دهند که این تلاش ها در برخی موارد، منجر به کاهش تعارض شده ولی در برخی موارد تلاش های فردی برای کاستن تعارض به دلیل آموزش ناپیوسته و کفایت نسبی در رابطه با چگونگی مدیریت و مقابله با تعارضات، بی اثر بوده اند. پیشنهاد می گردد پرستاران ضمن آشنایی با اشکال مختلف تعارض کار/خانواده، روشهای رویارویی و مقابله با تعارض را به صورت علمی فرا گیرند تا زمینه بروز عواقب منفی تعارضات به حداقل ممکن تقلیل یابد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری پذیرش: 1394/11/25 | انتشار: 1394/11/25