دوره 24، شماره 2 - ( 6-1395 )                   جلد 24 شماره 2 صفحات 85-76 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان ، f_cheraghi@yahoo.com
چکیده:   (55144 مشاهده)

مقدمه و هدف: جایگذاری کاتتر وریدی در کودکان بستری متداول، دردناک و ترسناک و در شاخصهای فیزیولوژیک تغییراتی نیز ایجاد می نماید. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر رایحه درمانی استنشاقی با اسانس اسطوخودوس بر شاخص های فیزیولوژیک ناشی از جایگذاری کاتتر وریدی در کودکان خردسال بستری اجرا شده است.

مقدمه: جایگذاری کاتتر وریدی در کودکان بستری متداول، دردناک و ترسناک و در شاخصهای فیزیولوژیک تغییراتی نیز ایجاد می نماید. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر رایحه درمانی استنشاقی با اسانس اسطوخودوس بر شاخص های فیزیولوژیک ناشی از جایگذاری کاتتر وریدی در کودکان خردسال بستری اجرا شده است.

روش کار: کارآزمایی بالینی یک سو کوری با استفاده از نمونه گیری در دسترس بر روی 60 کودک خردسال بستری در بخش کودکان بیمارستان بعثت همدان در سال 1394 انجام گردید. در گروه آزمون 30 کودک 5 قطره اسانس اسطوخودوس 2 درصد و در گروه کنترل 30 کودک 5 قطره آب مقطر را به عنوان پلاسبو به مدت 20 دقیقه قبل از ورود به اتاق رگ گیری استنشاق کردند. 30 دقیقه قبل، بلافاصله، 5 و 10 دقیقه بعد از جایگذاری کاتتر وریدی شاخص های فیزیولوژیک اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون های کای دو، تی مستقل، آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و مقایسه چند گانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: میانگین تعداد ضربان قلب (001/0P= )، درصد اشباع اکسیژن خون شریانی (003/0P= ) و تعداد تنفس(001/0P= ) کودکان خردسال قبل، بلافاصله، 5 و 10 دقیقه بعد از جایگذاری کاتتر وریدی در گروه آزمون و کنترل تفاوت آماری معنی داری داشت.

نتیجه گیری: رایحه درمانی استنشاقی با اسانس اسطوخودوس تغییرات شاخص های فیزیولوژیک ناشی از جایگذاری کاتتر وریدی را در کودکان خردسال بستری کاهش می دهد و می تواند بعنوان درمان تکمیلی ساده، ارزان، بی خطر در کودکان خردسال مورد استفاده قرار گیرد.

متن کامل [PDF 403 kb]   (3406 دریافت)    
نوع مطالعه: مرور سیستماتیک | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1394/12/17 | پذیرش: 1395/2/4 | انتشار: 1395/6/13

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.