دوره 30، شماره 3 - ( تابستان 1401 )
جلد 30 شماره 3 صفحات 220-211 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MUI.RESEARCH.REC.1397.312
Clinical trials code: IRCT20091219002889N11
زهرا ناصح1 
، پروین بهادران2 ، محبوبه والیانی* 3
، پروین بهادران2 ، محبوبه والیانی* 3
1- مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ، Valiani@nm.mui.ac.ir
2- گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ، Valiani@nm.mui.ac.ir
چکیده: (539 مشاهده)
سابقه و هدف: استرس، اضطراب و افسردگی دوران بارداری پیامدهای نامطلوبی بر مادر و نوزاد دارد. استرس و اضطراب خطر بزرگی برای بروز ابتلا به پره‌اکلامپسی است. تمرینات تن‌آرامی در بارداری‌های پرخطر موجب کاهش عوارض نامطلوب مادران مستعد ابتلا به پره‌اکلامپسی می‌شود.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 100 مادر باردار پرخطر مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت شهر اصفهان انجام شد.نمونه‌‌ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (46 نفر) و کنترل (50 نفر) قرار گرفتند. تن‌آرامی در گروه آزمون طی 16 جلسه انجام شد. میانگین نمره استرس، اضطراب و افسردگی با استفاده از پرسش‌نامه Dass21 اندازگیری و ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمرات استرس، اضطراب و افسردگی در گروه آزمون به ترتیب 6.80، 4.49 و 5.98 و در گروه کنترل به ترتیب 1.20، 0.94 و 1.03 بود. نتایج نشان داد میانگین نمرات استرس و اضطراب بعد از مداخله در گروه آزمون به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (0.05P<). میانگین نمره افسردگی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (P>0.05). شاخص‌های فیزیولوژیک نوزاد شامل میانگین نمرات آپگار دقایق 1 و 5، وزن، قد و دور سر بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت (P>0.05).
نتیجه‌گیری: در مطالعۀ حاضر، روش تن‌آرامی باعث کاهش میزان اضطراب و استرس در مادران باردار پرخطر شد؛ بنابراین، اجرای این روش در طول بارداری برای مادران باردار پرخطر مستعد ابتلا به پره‌اکلامپسی پیشنهاد می‌شود.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 100 مادر باردار پرخطر مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت شهر اصفهان انجام شد.نمونه‌‌ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (46 نفر) و کنترل (50 نفر) قرار گرفتند. تن‌آرامی در گروه آزمون طی 16 جلسه انجام شد. میانگین نمره استرس، اضطراب و افسردگی با استفاده از پرسش‌نامه Dass21 اندازگیری و ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمرات استرس، اضطراب و افسردگی در گروه آزمون به ترتیب 6.80، 4.49 و 5.98 و در گروه کنترل به ترتیب 1.20، 0.94 و 1.03 بود. نتایج نشان داد میانگین نمرات استرس و اضطراب بعد از مداخله در گروه آزمون به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (0.05P<). میانگین نمره افسردگی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (P>0.05). شاخص‌های فیزیولوژیک نوزاد شامل میانگین نمرات آپگار دقایق 1 و 5، وزن، قد و دور سر بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت (P>0.05).
نتیجه‌گیری: در مطالعۀ حاضر، روش تن‌آرامی باعث کاهش میزان اضطراب و استرس در مادران باردار پرخطر شد؛ بنابراین، اجرای این روش در طول بارداری برای مادران باردار پرخطر مستعد ابتلا به پره‌اکلامپسی پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
مامایی
دریافت: 1400/1/24 | پذیرش: 1401/2/24 | انتشار: 1401/6/14
دریافت: 1400/1/24 | پذیرش: 1401/2/24 | انتشار: 1401/6/14
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |