دوره 30، شماره 4 - ( پاییز 1401 )                   جلد 30 شماره 4 صفحات 306-297 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.UMSHA.REC.1401.205


XML English Abstract Print


1- گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، taakshahdbahar@yahoo.com
2- گروه علوم تربیتی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
3- گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده:   (1242 مشاهده)
سابقه و هدف: مراقبت جنبه اساسی خدمات پرستاری است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط رهبری مسئولیت‌پذیر و رفتارهای مراقبتی پرستاران با نقش میانجی افتخار سازمانی بود.
مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش تمام پرستاران (کارشناسان پرستاری) بیمارستان فوق تخصصی بعثت همدان شامل 470 نفر بودند. نمونه‌ای به حجم 240 نفر از پرستاران به صورت تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه رهبری مسئولیت‌پذیر (داه و همکاران، 2011)، افتخار سازمانی (نوری و همکاران، 1396) و رفتارهای مراقبتی پرستاران (ولف و همکاران، 1998) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و مدل‌سازی معادلات ساختاری تجزیه‌وتحلیل شد. نرم‌افزارهای استفاده‌شده برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، دو نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و لیزرل نسخه 8.5 بود.
یافته‌ها: بین رهبری مسئولیت‌پذیر و رفتارهای مراقبتی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (0.373=r). ارتباط رهبری مسئولیت‌پذیر با افتخار سازمانی مثبت و معنادار بود (0.706=r). همچنین بین افتخار سازمانی و رفتارهای مراقبتی رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد (0.592=r). در رابطه با رهبری مسئولیت‌پذیر و رفتارهای مراقبتی پرستاران اثر معناداری مشاهده نشد (0.05p>)، اما اثر مستقیم رهبری مسئولیت‌پذیر بر افتخار سازمانی معنادار بود (0.05p<). اثر مستقیم افتخار سازمانی بر رفتارهای مراقبتی هم معنادار بود (0.05p<). درنهایت، اثر غیرمستقیم رهبری مسئولیت‌پذیر بر رفتارهای مراقبتی پرستاران با واسطه افتخار سازمانی معنادار بود.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، مدیران می‌توانند با پایبندی به رفتارهای رهبری مسئولیت‌پذیر، احساس افتخار سازمانی در پرستاران را افزایش دهند و از این طریق زمینه بهبود رفتارهای مراقبتی آن‌ها را فراهم آورند.
متن کامل [PDF 993 kb]   (612 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1401/4/17 | پذیرش: 1401/7/9 | انتشار: 1401/9/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.