دوره 31، شماره 2 - ( بهار 1402 )
جلد 31 شماره 2 صفحات 154-144 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه مامایی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران ، hhajnasiri@yahoo.com
2- گروه مامایی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
2- گروه مامایی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
چکیده: (1082 مشاهده)
سابقه و هدف: اثربخشی مکمل‌های تغذیه‌ای برای تسکین درد دیسمنوره در برخی مطالعات بررسی شده است. هدف مطالعه حاضر، مرور و جمع‌بندی شواهد موجود درباره تأثیر مصرف مکمل ویتامین دی بر شدت دیسمنوره است.
مواد و روش‌‌ها: در مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز حاضر، مطالعات کارآزمایی بالینی در صورت بررسی تأثیر دریافت مکمل ویتامین دی بر شدت دیسمنوره، واجد شرایط ورود به مطالعه بودند. پایگاه‌های اطلاعاتی دانشگاهی شامل اسکوپوس، پابمد، آی‌اس‌آی و سیستم‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی بین‌المللی و همچنین گوگل اسکالر، از ابتدای تأسیس پایگاه‌های فوق تا جولای 2022 جست‌وجو شدند.
یافته‌ها: در 5 مطالعه، با 368 نفر (185 نفر مداخله و 183 نفر کنترل) اثر ویتامین دی بر دیسمنوره اولیه بررسی شده بود. اختلاف میانگین استانداردشده شدت دیسمنوره اولیه برای گروه مداخله با مکمل ویتامین دی در مقایسه با گروه کنترل 1.57- با فاصله اطمینان 95 درصد برابر 0.67- تا 2.47- بود. بر اساس متارگرسیون، میانگین سن شرکت‌کنندگان تنها متغیر مستقلی بود که 11.51 درصد واریانس را در تأثیر مصرف مکمل ویتامین دی بر دیسمنوره اولیه پیش‌بینی کرد. در 2 مطالعه با 107 نفر (46 نفر مداخله و 61 نفر کنترل)، اثر ویتامین دی بر دیسمنوره ثانویه بررسی شده بود. اختلاف میانگین استانداردشده شدت دیسمنوره ثانویه برای گروه مداخله با مکمل ویتامین دی در مقایسه با گروه کنترل 0.66 با فاصله اطمینان 95 درصد برابر 1.12- تا 2.45 بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به تعداد کم مطالعات و خطر سوگیری متدولوژیک در مطالعات منتخب و با توجه به گسترده بودن فاصله اطمینان و نتایج غیرقطعی، نیاز به طراحی مطالعات متدولوژیک قوی‌تر با حجم نمونه بیشتر وجود دارد.
مواد و روش‌‌ها: در مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز حاضر، مطالعات کارآزمایی بالینی در صورت بررسی تأثیر دریافت مکمل ویتامین دی بر شدت دیسمنوره، واجد شرایط ورود به مطالعه بودند. پایگاه‌های اطلاعاتی دانشگاهی شامل اسکوپوس، پابمد، آی‌اس‌آی و سیستم‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی بین‌المللی و همچنین گوگل اسکالر، از ابتدای تأسیس پایگاه‌های فوق تا جولای 2022 جست‌وجو شدند.
یافته‌ها: در 5 مطالعه، با 368 نفر (185 نفر مداخله و 183 نفر کنترل) اثر ویتامین دی بر دیسمنوره اولیه بررسی شده بود. اختلاف میانگین استانداردشده شدت دیسمنوره اولیه برای گروه مداخله با مکمل ویتامین دی در مقایسه با گروه کنترل 1.57- با فاصله اطمینان 95 درصد برابر 0.67- تا 2.47- بود. بر اساس متارگرسیون، میانگین سن شرکت‌کنندگان تنها متغیر مستقلی بود که 11.51 درصد واریانس را در تأثیر مصرف مکمل ویتامین دی بر دیسمنوره اولیه پیش‌بینی کرد. در 2 مطالعه با 107 نفر (46 نفر مداخله و 61 نفر کنترل)، اثر ویتامین دی بر دیسمنوره ثانویه بررسی شده بود. اختلاف میانگین استانداردشده شدت دیسمنوره ثانویه برای گروه مداخله با مکمل ویتامین دی در مقایسه با گروه کنترل 0.66 با فاصله اطمینان 95 درصد برابر 1.12- تا 2.45 بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به تعداد کم مطالعات و خطر سوگیری متدولوژیک در مطالعات منتخب و با توجه به گسترده بودن فاصله اطمینان و نتایج غیرقطعی، نیاز به طراحی مطالعات متدولوژیک قوی‌تر با حجم نمونه بیشتر وجود دارد.
نوع مطالعه: مرور سیستماتیک |
موضوع مقاله:
مامایی
دریافت: 1401/11/28 | پذیرش: 1401/12/14 | انتشار: 1402/3/24
دریافت: 1401/11/28 | پذیرش: 1401/12/14 | انتشار: 1402/3/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |