دوره 32، شماره 1 - ( زمستان 1402 )                   جلد 32 شماره 1 صفحات 68-59 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.IAU.TNB.REC.1401.093


XML English Abstract Print


1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
2- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، کرج، ایران ، Nezhadmohamad@gmail.com
3- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
چکیده:   (1867 مشاهده)
سابقه و هدف: پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثربخشی آموزش خودشفقت‌ورزی بر استرس ادراک‌شده و انسجام روانی مراقبان سالمند انجام گرفت.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش با روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل با مرحله‌ی پیگیری دوماهه انجام شد. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر را افراد مراقب سالمند مراکز تحت نظارت وزارت بهداشت شهر تهران در سال 1401 تشکیل دادند. در این پژوهش، تعداد 27 مراقب سالمند با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های مداخله و کنترل جای‌دهی شدند. گروه مداخله آموزش خودشفقت‌ورزی را طی 2.5 ماه در 10 جلسه دریافت کرد. پرسش‌نامه‌های استفاده‌شده در این پژوهش شامل پرسش‌نامه‌ی مقیاس استرس ادراک‌شده (کوهن، ک کامارک و مرملستین،  1983) و پرسش‌نامه‌ی احساس انسجام روانی (فلسنبرگ، ونتکولت و مریک، 2006) بود. داده‌های جمع‌آوری‌شده به‌شیوه‌ی تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS23 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش خودشفقت‌ورزی بر استرس ادراک‌شده (0.001>P؛ 0.61=Eta؛ 39.69=F) و انسجام روانی (0.001>P؛ 0.63=Eta؛ 43.25=F) مراقبان سالمند تأثیر معنادار دارد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان چنین نتیجه گرفت که آموزش خودشفقت‌ورزی می‌تواند به‌عنوان روشی کارآمد به‌منظور کاهش استرس ادراک‌شده و بهبود انسجام روانی مراقبان سالمند به کار رود.

متن کامل [PDF 1255 kb]   (595 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: سلامت روان
دریافت: 1402/1/27 | پذیرش: 1402/4/28 | انتشار: 1402/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.