سابقه و هدف: تصمیمات فرزندآوری تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می گیرد که مطالعه اثرات هر یک از عوامل ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش پیشگویی کننده مولفه های زندگی خانوادگی شامل رضایت زناشویی، حمایت همسر، خشونت خانگی و رضایت از زندگی بر نگرش به باروری و تصمیمات فرزندآوری زنان متاهل بدون فرزند در دوره سه سال اول پس از ازدواج طراحی و اجرا شد.

 مواد و روش‌‌ها: یک مطالعه مقطعی در فاصله شهریور تا دی ماه 1402 با مشارکت 214 زن متاهل بدون فرزند شهر قزوین در دوره یک تا سه سال پس از ازدواج، انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی ساده صورت گرفت. داده های مطالعه با استفاده از پرسشنامه های نگرش به باروری و تصمیمات فرزندآوری، رضایت از زندگی، رضایت زناشویی، حمایت همسر و خشونت خانگی به صورت الکترونیک و با استفاده از پرسلاین جمع آوری شدند. یافته ها با استفاده از مدل های رگرسیون خطی تک متغیره و چند متغیره در سطح معنی داری 0.05 تحلیل شد.

 یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) سنی مشارکت کنندگان برابر با (6.23) 27.55 بود. براساس نتایج مدل رگرسیون خطی چند متغیره، تعداد فرزندان مورد انتظار (β=0.33, p<0.001)، شغل (شاغل در مقایسه با خانه دار) (β=-0.27, p<0.001)، رضایت از زندگی ( β=0.23, p<0.001) و طول مدت ازدواج (β=0.12, p=0.05) پیشگویی کننده های نمره کل نگرش به باروری و تصمیمات فرزندآوری بودند.

 نتیجه‌گیری: رضایت از زندگی، شغل، طول مدت ازدواج و تعداد فرزندان مورد انتظار متغیرهای پیشگویی کننده نگرش به باروری و تصمیمات فرزندآوری در زنان متاهل بدون فرزند در دوره سه سال اول پس از ازدواج هستند. با توجه به نتایج این پژوهش، اجرای مداخلاتی مبتنی بر بهبود رضایت از زندگی و تسهیل شرایط فرزندآوری برای زنان شاغل، می تواند به ارتقای نگرش به باروری و تصمیمات فرزندآوری زوجین جوان کمک کند.