مقدمه و هدف: مکونیوم در 10تا29% حاملگی ها, همچنین 40% حاملگی های پست ترم اتفاق می افتد.نتایج بررسیها نشان می دهد که مکونیوم در مایع آمنیوتیک سبب ایجاد عفونت در مادر می شود، همچنین عنوان شده وجود مکونیوم سبب افزایش رشد باکتریها می شود و سبب مهار اعمال نوتروفیلها در از بین بردن باکتریها می گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیرآنتی بیوتیک پروفیلاکسی در کاهش عفونت بعد ازسزارین در زنانیکه مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم دارند در مقایسه با زنانیکه مایع آمنیوتیک شفاف دارند و تعیین میزان عفونت ایجاد شده در دو گروه می باشد.

روش کار: مطالعه حاضر مقطعی ـ توصیفی بروش مقایسه ای می باشد.در این بررسی 95 زن با مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیو م با 95 زن دیگر که به علت دیگری سزارین شدند، جهت ارزیابی عوارض عفونی بعد از سزارین مورد مطالعه قرار گرفتند. معیارهای خروج از مطالعه حاملگی چند قلویی،عفونت قبل از لیبر یا مصرف آنتی بیوتیک ظرف  یک هفته قبل از زایمان،دیابت حاملگی و سابقه ابتلا به دیابت بود.متغیرهای  دموگرافیک ،وضعیت لیبر وعفونت مادر در دو گروه با آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.مکونیوم بصورت کلینیکی به سه دسته غلیظ،متوسط و رقیق تقسیم شد.آندومتریت و عوارض دیگر بعد از زایمان با استانداردهای در نظر گرفته شده مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: در طول مدت بررسی ،190 نفر از افراد معیار ورود به مطالعه را داشتند.خصوصیات دموگرافیک ،وضعیت لیبر و زایمان از قبیل مدت زمان پارگی کیسه آب،تعداد دفعات معاینه واژینال ،شاخص توده بدنی I،طول مدت عمل جراحی ،نوع برش جراحی بین دو گروه مشابه بود.بروز عفونت در گروه مورد بیشتر از گروه کنترل بود.(5/10% در برابر4/6 %).(05/0 P> ).مکونیوم غلیظ بیشترین میزان عفونت را نسبت به گروههای دیگر داشت (4/8 % در برابر1/2/%) (05/0 P> ).

نتیجه گیری: بکارگیری آنتی بیوتیک پروفیلاکسی باعث کاهش میزان عفونت در گروه مکونیومی شده و بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما بالا بودن عفونت در گروه مکونیومی از نظر بالینی با اهمیت است.