مقدمه و هدف: کیفیت زندگی یک مفهوم ذهنی و چند بعدی است و در ابعاد جسمی و  اجتماعی و عاطفی و ایفای نقش مورد بررسی قرار میگیرد . تشخیص و درمانهای سرطان میتواند بر کیفیت زندگی بیمار تاثیر منفی گذارد . از جمله درمانهای مربوط به سرطان شیمی درمانی است که با هدف نابودی سلولهای سرطانی انجام میشود . مطالعات نشان میدهد درمانهای سرطان همراه با سمیت و عوارض جانبی هستند که کیفیت زندگی بیمار را کاهش میدهد . هدف از این مطالعه بررسی تغییرات کیفیت زندگی در مبتلایان به سرطان  قبل و بعد از سه دوره شیمی درمانی در بیمارستانهای منتخب دانشگاههای علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی در سال1381-1380بود.

روش کار: این یک مطالعه توصیفی همبستگی بود که از روش نمونه گیری غیر احتمالی (مبتنی بر هدف) استفاده گردید. 121 بیمار سرپایی  مبتلا به سرطان در این مطالعه شرکت داشتند . اطلاعات به شیوه مصاحبه جمع آوری شد.ابزار مورد استفاده در این تحقیق فرم انتخاب نمونه و فرم مشخصات دموگرافیک و فرم مربوط به اطلاعات بیماری و درمان وپرسشنامه حمایت اجتماعی ساراسون ومقیاس شدت خستگی و مقیاس خستگی پایپر و مقیاس کیفیت زندگی بود. 

نتایج: نتایج آزمون تی زوجی تفاوت آماری معنی داری بین میانگین نمره کل کیفیت زندگی در مرحله قبل و بعد از سه دوره شیمی درمانی  نشان داد ( 011/0=(P. همچنین تفاوت آماری معنی داری بین میانگین ابعاد عملکرد جسمی (003/0>P) ایفای نقش  ( 001/0>  (Pعاطفی  ( 006/0=  (P در مرحله  قبل و بعد از سه دوره شیمی درمانی نشان داد اما تفاوت آماری معنی داری بین میانگین ابعاد شناختی و اجتماعی دیده نشد..

نتیجه نهایی: کیفیت زندگی در طول شیمی درمانی تحت تاثیر منفی قرار میگیرد . پرستاران میتوانند با مداخلات مناسب و اجرای آموزش اقدامات خود مراقبتی به بیمار در کاهش خستگی و عوارض جانبی شیمی درمانی  و ارتقاء کیفیت زندگی بیمار در طول شیمی درمانی کمک نمایند.