مقدمه و هدف: فاصله گذاری بین ازدواج و اولین حاملگی به تکامل رابطه دو جانبه زن و شوهر، کسب آمادگی برای تربیت فرزند، رشد اقتصادی  خانواده و در نتیجه تحکیم بنیاد خانواده می انجامد. این مطالعه با هدف تعیین میزان استفاده از روش های پیشگیری از بارداری قبل از اولین حاملگی در زنان نولی پار انجام گرفت.  

روش کار: این مطالعه توصیفی – تحلیلی گذشته نگر بر روی 564 نفر از زنان نولی پار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی همدان در سال 1385 انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای ساده و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. از نرم افزار SPSS برای  تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

نتایج: میانگین سن افراد مورد مطالعه 4/23 سال و میانگین فاصله ازدواج تا اولین حاملگی 5/24 ماه بود. 7/80 درصد افراد قبل از اولین حاملگی از روش های پیشگیری  از بارداری استفاده می نموداند و  میانگین مدت پیشگیری قبل از اولین حاملگی 2/19 ماه بود و 8/64 درصد آن ها 1 سال و بیشتر آن را به کار می بردند. رایجترین  روش جلوگیری از بارداری مورد استفاده  پس از ازدواج   قرص ترکیبی (5/48% ) ، withdrawal ( 36% ) و کاندوم (6/14%) بود.  92/28%  از افرادی که پیشگیری از بارداری داشتند روش اول خود را قطع کرده و از روش دیگری استفاده نمودند که روش پیشگیری اولیه در  62/78 % آنها قرص های ترکیبی ضدبارداری بوده است و  رایج ترین روش دوم مورد استفاده در این افراد منقطع  (8/61%) بود. از نظر منبع آگاهی شایع ترین منبع آگاهی افراد در خصوص استفاده از روش پیشگیری مراکز تنظیم خانواده ( 3/61% ) بود .

نتیجه نهایی: اکثر زوجها قبل از اولین حاملگی از روشهای جلوگیری از بارداری استفاده می نمودند و آنرا بیش از یکسال بکار می بردند و رایجترین روش جلوگیری از بارداری قرص ترکیبی  بود و شایعترین منبع آگاهی افراد در خصوص استفاده از روش پیشگیری از بارداری مراکز تنظیم خانواده بود.