مقدمه : اخلاق پرستاری یکی از شاخه های اخلاق حرفه ای است که اخلاقیات را به صورت کاربردی در حیطه ی عمل پرستاری و تصمیم گیری های اخلاقی وارد می نماید.پژوهش حاضر به منظور سنجش میزان آگاهی پرسنل شاغل در بخش های درمانی بیمارستانهای آموزشی درمانی شهر بوشهر و ارتباط آن با خطاهای پرستاری در سال 1393 است.

روش کار: مطالعه از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی با طرح مقطعی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی پرستاران شاغل در بخش های درمانی بیمارستانهای آموزشی درمانی شهر بوشهر در سال 1393 بودند و 160 نفر وارد مطالعه شدند. نمونه گیری با روش سرشماری بود. برای سنجش ارتباط بین کدها و خطاها از نتیجه همبستگی پیرسون و برای تحلیل سایر ارتباطات دموگرافیک از تی تست وآنوا استفاده گردید.

یافته‌ها: پرستاران در شناخت آگاهی نسبت به کدهای اخلاقی، 57 درصد ضعیف، 19 درصد متوسط و 24 درصد از شناخت قوی، برخوردار بودند. میانگین خطاهای پرستاری 15.38±16.82 مشخص گردید. با بررسی بین میانگین آگاهی افراد و میانگین خطاهای پرستاری  از طریق تی تست ارتباط آماری معنی داری دیده شد (05/0 P<). بین فاکتورهای جمعیت شناختی، میزان آگاهی و میزان بروز خطا ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش توصیه می شود که آموزش اخلاق حرفه ای برای دانشجویان و پرسنل پرستاری و نیز برنامه های لازم جهت ارتقاء آموزش اخلاق حرفه ای و کاهش میزان خطاهای پرستاری در اولویت قرار گیرد.