مقدمه: اختلال در عملکرد جنسی یکی از اثراتی است که به‌دنبال بیماری سرطان ایجاد می­شود. فاکتورهای متعددی بر بهبود و یا تشدید عملکرد جنسی مؤثر هستند. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی عوامل پیش‌بینی‌کنندۀ عملکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان ژنیکولوژیک انجام شد. 
روش کار: در این مطالعۀ توصیفی _ مقطعی (بهمن تا خرداد ماه ۱۳۹۵)، ۸۰۰ نفر از بیماران مبتلا به سرطان­‌های ژنیکولوژیک از دو مرکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین، به روش نمونه‌­گیری در دسترس در مطالعه شرکت کردند. داده‌­ها با استفاده از پرسش‌نامۀ اطلاعات دموگرافیک و شاخص عملکرد جنسی روزن و همکاران جمع‌­آوری شدند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌­ها از شاخص‌­های توصیفی (مثل میانگین و انحراف ‌معیار برای داده‌­های کمی پیوسته و تعداد (درصد) برای متغیرهای کیفی/اسمی) و تحلیلی از جمله مدل رگرسیون خطی استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل آماری با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخۀ ۲۲ انجام شد.
یافته ­ها: میانگین سطح عملکرد جنسی زنان مبتلا به سرطان­ های ژنیکولوژیک (۹۲/۱۹-۰۳/۱۹ :_۹۵CI) ۴۳/۶±۴۸/۱۹ گزارش شد که نشان‌دهندۀ سطح پایین عملکرد جنسی بود. نتایج حاصل از مدل رگرسیون خطی نشان داد که طول مدت ابتلا به بیماری (۰/۰۰۱=b =-۰/۱۰۷  P)، مرحلۀ سرطان (۰/۰۰۴= b= -۰/۹۰۸   P)، نوع درمان (۰/۰۰۵=b =۰/۵۶۳  P) و حمایت اجتماعی (۰/۰۰۱=b=۰/۳۴۱  P) می­تواند عملکرد جنسی زنان را به‌طور معنی‌داری پیش‌بینی کند. 

نتیجه‌­گیری: با توجه به نتایج مطالعۀ حاضر می­توان دریافت که ۴ متغیر طول مدت ابتلا به بیماری، مرحلۀ سرطان، نوع درمان و حمایت اجتماعی به‌عنوان پیش­­‌بینی‌کننده­‌های عملکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان ژنیکولوژیک مطرح شدند. بنابراین پیشنهاد می­شود برنامه­‌های آموزشی از طریق رسانه­‌ها، پایگاه‌­های بهداشتی و درمانی به‌منظور لزوم ارتقای آگاهی بیماران، خانواده‌­های آنها و به‌صورت کل برای جامعه به‌عمل آید.