مقدمه: اختلال در عملکرد جنسی یکی از اثراتی است که بهدنبال بیماری سرطان ایجاد میشود. فاکتورهای متعددی بر بهبود و یا تشدید عملکرد جنسی مؤثر هستند. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی عوامل پیشبینیکنندۀ عملکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان ژنیکولوژیک انجام شد.
روش کار: در این مطالعۀ توصیفی _ مقطعی (بهمن تا خرداد ماه ۱۳۹۵)، ۸۰۰ نفر از بیماران مبتلا به سرطانهای ژنیکولوژیک از دو مرکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین، به روش نمونهگیری در دسترس در مطالعه شرکت کردند. دادهها با استفاده از پرسشنامۀ اطلاعات دموگرافیک و شاخص عملکرد جنسی روزن و همکاران جمعآوری شدند. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از شاخصهای توصیفی (مثل میانگین و انحراف معیار برای دادههای کمی پیوسته و تعداد (درصد) برای متغیرهای کیفی/اسمی) و تحلیلی از جمله مدل رگرسیون خطی استفاده شد. تجزیهوتحلیل آماری با استفاده از نرمافزار SPSS نسخۀ ۲۲ انجام شد.
یافته ها: میانگین سطح عملکرد جنسی زنان مبتلا به سرطان های ژنیکولوژیک (۹۲/۱۹-۰۳/۱۹ :۹۵CI) ۴۳/۶±۴۸/۱۹ گزارش شد که نشاندهندۀ سطح پایین عملکرد جنسی بود. نتایج حاصل از مدل رگرسیون خطی نشان داد که طول مدت ابتلا به بیماری (۰/۰۰۱=b =-۰/۱۰۷ P)، مرحلۀ سرطان (۰/۰۰۴= b= -۰/۹۰۸ P)، نوع درمان (۰/۰۰۵=b =۰/۵۶۳ P) و حمایت اجتماعی (۰/۰۰۱=b=۰/۳۴۱ P) میتواند عملکرد جنسی زنان را بهطور معنیداری پیشبینی کند.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعۀ حاضر میتوان دریافت که ۴ متغیر طول مدت ابتلا به بیماری، مرحلۀ سرطان، نوع درمان و حمایت اجتماعی بهعنوان پیشبینیکنندههای عملکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان ژنیکولوژیک مطرح شدند. بنابراین پیشنهاد میشود برنامههای آموزشی از طریق رسانهها، پایگاههای بهداشتی و درمانی بهمنظور لزوم ارتقای آگاهی بیماران، خانوادههای آنها و بهصورت کل برای جامعه بهعمل آید.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |