دوره 30، شماره 3 - ( تابستان 1401 )
جلد 30 شماره 3 صفحات 162-151 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gomar E, Karampourian A, Molavi Vardanjani M, Manafi B, Khazaei S. The effect of telephone training and follow-up on patients' adherence to the treatment regimen after myocardial infarction. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2022; 30 (3) :151-162
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2354-fa.html
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2354-fa.html
گمار عرفان، کرمپوریان آرزو، مولوی وردنجانی مهدی، منافی بابک، خزایی سلمان. تاثیر آموزش و پیگیری تلفنی بر تبعیت بیماران از رژیم درمانی بعد از انفارکتوس میوکارد. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا. 1401; 30 (3) :151-162
عرفان گمار1 
، آرزو کرمپوریان*2 ، مهدی مولوی وردنجانی3 ، بابک منافی4 ، سلمان خزایی5
، آرزو کرمپوریان*2 ، مهدی مولوی وردنجانی3 ، بابک منافی4 ، سلمان خزایی5
1- مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- مرکز تحقیقات اورولوژی و نفرولوژی، مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن (مراقبت در منزل)، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،a.karampourian@umsha.ac.ir
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن (مراقبت در منزل)، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه جراحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- گروه اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- مرکز تحقیقات اورولوژی و نفرولوژی، مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن (مراقبت در منزل)، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن (مراقبت در منزل)، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه جراحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- گروه اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (2480 مشاهده)
سابقه و هدف: تبعیت نکردن از درمان باعث افزایش عوارض بعد از انفارکتوس میوکارد می‌شود. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش و پیگیری تلفنی بر تبعیت بیماران از رژیم درمانی بعد از انفارکتوس میوکارد انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی با مشارکت 150 بیمار به صورت در دسترس و با تخصیص بلوک جایگشتی به سه گروه مداخله 1 (آموزش حضوری)، مداخله 2 (آموزش حضوری و پیگیری تلفنی) و کنترل انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه تبعیت از رژیم درمانی کامرانی و فرم دموگرافیک بود. در گروه مداخله 1، آموزش فردی به مدت یک ساعت همراه با کتابچه آموزشی، در گروه مداخله 2، علاوه بر موارد فوق، به مدت 3 ماه پیگیری تلفنی و در گروه کنترل، فقط مراقبت معمول بخش انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه، کای دو، فیشر و تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و با نرم‌افزار SPSS نسخۀ 21 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمره تبعیت درمانی در ابتدای مطالعه 8.13 ± 64.60 (0.001<P) بود. 1.5 ماه بعد از مداخله، میانگین نمره تبعیت درمانی گروه مداخله 1 بیش از سایر گروهها بود (5.12 ± 81.69) (0.001>p). سه ماه بعد از مداخله، میانگین نمره تبعیت درمانی در گروه مداخله 2 بیش از سایر گروهها بود (4.04 ± 87.94) (0.001>p). در سه مرحله، تفاوت آماری معناداری بین دو روش پیگیری تلفنی و آموزش به‌تنهایی مشاهده نشد (0.710=p).
نتیجه‌گیری: دو روش آموزش با و بدون پیگیری تلفنی موجب بهبود تبعیت درمانی می‌شود. لذا می‌توان یکی از این روشها را برای افزایش تبعیت درمانی بیماران انتخاب کرد.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی با مشارکت 150 بیمار به صورت در دسترس و با تخصیص بلوک جایگشتی به سه گروه مداخله 1 (آموزش حضوری)، مداخله 2 (آموزش حضوری و پیگیری تلفنی) و کنترل انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه تبعیت از رژیم درمانی کامرانی و فرم دموگرافیک بود. در گروه مداخله 1، آموزش فردی به مدت یک ساعت همراه با کتابچه آموزشی، در گروه مداخله 2، علاوه بر موارد فوق، به مدت 3 ماه پیگیری تلفنی و در گروه کنترل، فقط مراقبت معمول بخش انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه، کای دو، فیشر و تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و با نرم‌افزار SPSS نسخۀ 21 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمره تبعیت درمانی در ابتدای مطالعه 8.13 ± 64.60 (0.001<P) بود. 1.5 ماه بعد از مداخله، میانگین نمره تبعیت درمانی گروه مداخله 1 بیش از سایر گروهها بود (5.12 ± 81.69) (0.001>p). سه ماه بعد از مداخله، میانگین نمره تبعیت درمانی در گروه مداخله 2 بیش از سایر گروهها بود (4.04 ± 87.94) (0.001>p). در سه مرحله، تفاوت آماری معناداری بین دو روش پیگیری تلفنی و آموزش به‌تنهایی مشاهده نشد (0.710=p).
نتیجه‌گیری: دو روش آموزش با و بدون پیگیری تلفنی موجب بهبود تبعیت درمانی می‌شود. لذا می‌توان یکی از این روشها را برای افزایش تبعیت درمانی بیماران انتخاب کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
آموزش در پرستاری و مامایی
دریافت: 1400/4/23 | پذیرش: 1401/2/26 | انتشار: 1401/6/14
دریافت: 1400/4/23 | پذیرش: 1401/2/26 | انتشار: 1401/6/14
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com