دوره 30، شماره 1 - ( زمستان 1400 )
جلد 30 شماره 1 صفحات 41-30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IRU.TON.REC.1400.013
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghari Saadati L, Ghorban Shiroudi S, Khalatbari J. Comparison of the Effectiveness of Solution-Focused Brief Therapy and Compassion-Focused Therapy on Interpersonal Relationships between Couples with Depression. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2022; 30 (1) :30-41
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2405-fa.html
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2405-fa.html
قاری سعادتی لیلی، قربان شیرودی شهره، خلعتبری جواد. مقایسۀ اثربخشی درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان‌فردی زوجین مبتلا به افسردگی. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا. 1400; 30 (1) :30-41
1- گروه روانشناسی و مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، تنکابن، ایران
2- گروه روانشناسی و مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، تنکابن، ایران ، drshohrehshiroudi@gmail.com
2- گروه روانشناسی و مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، تنکابن، ایران ، drshohrehshiroudi@gmail.com
چکیده: (2266 مشاهده)
سابقه و هدف: افسردگی نوعی اختلال روان‌شناختی چندعاملی است که دلایل مختلفی ازجمله شخصیت، شناخت یا روابط بین‌فردی در ایجاد آن تأثیر دارند. در افراد مبتلا به افسردگی، سطح ارتباطات میان‌فردی بسیار کم است؛ بنابراین، این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان‌فردی زوجین مبتلا به افسردگی انجام شد.
مواد و روشها: روش مطالعۀ حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون، پیگیری و گروه کنترل بود. 45 نفر از زوجین مبتلا به افسردگی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های منطقه یک شهر مشهد با در نظر گرفتن ملاک‌های ورود و به روش نمونه‌گیری تصادفی هدفمند وارد مطالعه شدند. سپس به‌طور تصادفی در گروه درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت (15 زوج)، گروه درمان مبتنی بر شفقت (15 زوج) و گروه کنترل (15 زوج) گماشته شدند. برای گروه مداخله اول 6 جلسه 1/30 تا 2 ساعته برنامه آموزش درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و برای گروه مداخله دوم 8 جلسه 1/30 تا 2 ساعته برنامه آموزش درمان مبتنی بر شفقت برگزار شد. برای گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نشد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامۀ مهارت‌های ارتباطی ماتسون بود. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس، آزمون تعقیبی لامتریکس، آزمون تعقیبی شفه و آزمون تحلیل واریانس با نرم‌افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد. داده‌ها در سطح معنی‌داری 0/05=α تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های توصیفی نشان داد میانگین و انحراف استاندارد متغیر ارتباطات میان‌فردی به ترتیب برای گروه کنترل در مراحل پیش‌آزمون (4/68±44/32)، پس‌آزمون (4/50±45/51) و پیگیری (4/12±42/32)، برای گروه درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت در مراحل پیش‌آزمون (4/77±45/53)، پس‌آزمون (5/93±59/32) و پیگیری (6/75±67/18)؛ گروه درمان مبتنی بر شفقت در مراحل پیش‌آزمون (4/62±43/19)، پس‌آزمون (6/04±63/74) و پیگیری (7/39±73/22) است. یافته‌های مربوط به مقایسه گروه‌ها نشان داد درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان‌فردی زوجین مبتلا به افسردگی تأثیر معناداری داشته است (0/05>p). همچنین بین اثربخشی درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان‌فردی زوجین مبتلا به افسردگی تفاوت معناداری وجود داشت (0/05>p).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادند درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان‌فردی زوجین مبتلا به افسردگی مؤثر است. بر اساس نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می‌شود مشاوران خانواده و زوج‌درمانگران از روشها و تمرین‌های درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت برای ارتقای سطح ارتباطات میان‌فردی زوجین افسرده استفاده کنند.
مواد و روشها: روش مطالعۀ حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون، پیگیری و گروه کنترل بود. 45 نفر از زوجین مبتلا به افسردگی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های منطقه یک شهر مشهد با در نظر گرفتن ملاک‌های ورود و به روش نمونه‌گیری تصادفی هدفمند وارد مطالعه شدند. سپس به‌طور تصادفی در گروه درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت (15 زوج)، گروه درمان مبتنی بر شفقت (15 زوج) و گروه کنترل (15 زوج) گماشته شدند. برای گروه مداخله اول 6 جلسه 1/30 تا 2 ساعته برنامه آموزش درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و برای گروه مداخله دوم 8 جلسه 1/30 تا 2 ساعته برنامه آموزش درمان مبتنی بر شفقت برگزار شد. برای گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نشد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامۀ مهارت‌های ارتباطی ماتسون بود. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس، آزمون تعقیبی لامتریکس، آزمون تعقیبی شفه و آزمون تحلیل واریانس با نرم‌افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شد. داده‌ها در سطح معنی‌داری 0/05=α تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های توصیفی نشان داد میانگین و انحراف استاندارد متغیر ارتباطات میان‌فردی به ترتیب برای گروه کنترل در مراحل پیش‌آزمون (4/68±44/32)، پس‌آزمون (4/50±45/51) و پیگیری (4/12±42/32)، برای گروه درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت در مراحل پیش‌آزمون (4/77±45/53)، پس‌آزمون (5/93±59/32) و پیگیری (6/75±67/18)؛ گروه درمان مبتنی بر شفقت در مراحل پیش‌آزمون (4/62±43/19)، پس‌آزمون (6/04±63/74) و پیگیری (7/39±73/22) است. یافته‌های مربوط به مقایسه گروه‌ها نشان داد درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان‌فردی زوجین مبتلا به افسردگی تأثیر معناداری داشته است (0/05>p). همچنین بین اثربخشی درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان‌فردی زوجین مبتلا به افسردگی تفاوت معناداری وجود داشت (0/05>p).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادند درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت بر ارتباطات میان‌فردی زوجین مبتلا به افسردگی مؤثر است. بر اساس نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می‌شود مشاوران خانواده و زوج‌درمانگران از روشها و تمرین‌های درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت و درمان مبتنی بر شفقت برای ارتقای سطح ارتباطات میان‌فردی زوجین افسرده استفاده کنند.
واژه‌های کلیدی: ارتباطات میان‌فردی، درمان راه‌حل‌محور کوتاه‌مدت، درمان مبتنی بر شفقت، زوجین مبتلا به افسردگی
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
سلامت روان
دریافت: 1400/9/22 | پذیرش: 1400/10/16 | انتشار: 1401/2/25
دریافت: 1400/9/22 | پذیرش: 1400/10/16 | انتشار: 1401/2/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com