دوره 30، شماره 2 - ( بهار 1401 )
جلد 30 شماره 2 صفحات 141-134 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghian A, Fallah R, Zirak M. The Effect of Patient Education through Social Media on the COVID-19-Related Anxiety in Patients with Diabetes: A Single-Blind Clinical Trial. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2022; 30 (2) :134-141
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2410-fa.html
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2410-fa.html
صادقیان علی، فلاح رمضان، زیرک محمد. بررسی تأثیر آموزش به بیمار از طریق شبکۀ اجتماعی بر میزان اضطراب مرتبط با کووید ـ 19 در بیماران مبتلا به دیابت: یک کارآزمایی بالینی تک‌سوکور. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا. 1401; 30 (2) :134-141
علی صادقیان1 
، رمضان فلاح2 ، محمد زیرک*3
، رمضان فلاح2 ، محمد زیرک*3
1- گروه پرستاری داخلی-جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
2- گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
3- گروه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی مراغه، مراغه، ایران ،mohammadzirak@gmail.com
2- گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
3- گروه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی مراغه، مراغه، ایران ،
چکیده: (2908 مشاهده)
سابقه و هدف: همه‌گیری کوویدـ19 موجب افزایش سطح اضطراب ابتلا به این بیماری در افراد مبتلا به دیابت شده است. آموزش در این زمینه راهکار مناسبی برای کاهش سطح اضطراب این بیماران است. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش از طریق شبکه‌های اجتماعی بر سطح اضطراب مرتبط با کوویدـ19 در بیماران مبتلا به دیابت انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: این کارآزمایی بالینی تک‌سوکور در سال 1400 با حضور 113 بیمار دیابتی در مراکز آموزشی درمانی شهر زنجان انجام شد. بیماران به روش نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. سپس بر اساس تخصیص تصادفی ساده به دو گروه آزمون (58 نفر) و کنترل (55 نفر) تقسیم شدند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه مشخصات دموگرافیک و مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS) استفاده شد. آموزش‌های مرتبط با کوویدـ19 در فاصله دو هفته‌ای در اختیار گروه مداخله قرار داده شد. در طول این مدت گروه کنترل مراقبت‌های روتین را دریافت کردند. داده‌ها ابتدا وارد نرم‌افزار SPSS نسخۀ 26 و سپس با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد.
یافته‌ها: از نظر ویژگی‌های دموگرافیک و بالینی، بیماران هر دو گروه همگن بودند (0/05P>). هرچند بین میانگین نمره اضطراب بیماران گروه آزمون قبل و بعد از مداخله اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت (0/05P<)، اما اختلاف در میانگین نمره اضطراب بین دو گروه پس از مداخله معنی‌دار نبود (0/05P>).
نتیجه‌گیری: مداخلۀ آموزشی از طریق شبکۀ اجتماعی موجب کاهش اضطراب مرتبط با کوویدـ19 می‌شود؛ بنابراین، شبکه‌های اجتماعی روش مناسب و در دسترسی برای ارائه آموزش‌های مرتبط با کوویدـ19 هستند.
مواد و روش‌‌ها: این کارآزمایی بالینی تک‌سوکور در سال 1400 با حضور 113 بیمار دیابتی در مراکز آموزشی درمانی شهر زنجان انجام شد. بیماران به روش نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. سپس بر اساس تخصیص تصادفی ساده به دو گروه آزمون (58 نفر) و کنترل (55 نفر) تقسیم شدند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه مشخصات دموگرافیک و مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS) استفاده شد. آموزش‌های مرتبط با کوویدـ19 در فاصله دو هفته‌ای در اختیار گروه مداخله قرار داده شد. در طول این مدت گروه کنترل مراقبت‌های روتین را دریافت کردند. داده‌ها ابتدا وارد نرم‌افزار SPSS نسخۀ 26 و سپس با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد.
یافته‌ها: از نظر ویژگی‌های دموگرافیک و بالینی، بیماران هر دو گروه همگن بودند (0/05P>). هرچند بین میانگین نمره اضطراب بیماران گروه آزمون قبل و بعد از مداخله اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت (0/05P<)، اما اختلاف در میانگین نمره اضطراب بین دو گروه پس از مداخله معنی‌دار نبود (0/05P>).
نتیجه‌گیری: مداخلۀ آموزشی از طریق شبکۀ اجتماعی موجب کاهش اضطراب مرتبط با کوویدـ19 می‌شود؛ بنابراین، شبکه‌های اجتماعی روش مناسب و در دسترسی برای ارائه آموزش‌های مرتبط با کوویدـ19 هستند.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری
دریافت: 1400/8/19 | پذیرش: 1400/12/2 | انتشار: 1401/3/10
دریافت: 1400/8/19 | پذیرش: 1400/12/2 | انتشار: 1401/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com