دوره 32، شماره 3 - ( تابستان 1403 )
جلد 32 شماره 3 صفحات 195-184 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UMSHA.REC.1401.935
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amiri Bonyad S, Karampourian A, Mohammadi Y, Khazaei M. Investigating the Effect of Training based on Virtual Social Networks and Telephone Follow-up on Resilience and Burden of Care among Family Caregivers of Stroke Survivors: A Randomized Clinical Trial. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2024; 32 (3) :184-195
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2769-fa.html
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2769-fa.html
امیری بنیاد سجاد، کرمپوریان آرزو، محمدی یونس، خزایی مجتبی. بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر شبکه‌های اجتماعی مجازی و پیگیری تلفنی بر تاب‌آوری و بار مراقبتی مراقبان خانوادگی بازماندگان سکته‌ی مغزی: کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا. 1403; 32 (3) :184-195
سجاد امیری بنیاد1 
، آرزو کرمپوریان* 2، یونس محمدی3 ، مجتبی خزایی4
، آرزو کرمپوریان* 2، یونس محمدی3 ، مجتبی خزایی4
1- کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- دپارتمان پرستاری داخلی جراحی، دانشکده‌ی پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات اورولوژی و نفرولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،Karampor1@yahoo.com
3- دپارتمان اپیدمیولوژی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- دپارتمان نورولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- دپارتمان پرستاری داخلی جراحی، دانشکده‌ی پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات اورولوژی و نفرولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،
3- دپارتمان اپیدمیولوژی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- دپارتمان نورولوژی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (1950 مشاهده)
سابقه و هدف: بار مراقبتی پایداری مراقبان خانوادگی بازماندگان سکته‌ی مغزی را در زندگی کاهش می‌دهد. تاب‌آوری به آن‌ها در تقویت پایداری و سازگاری با ناملایمات زندگی کمک می‌کند. با توجه به فراگیر شدن اینترنت، به نظر می‌رسد که مداخلات آموزشی با رویکرد مجازی و با هدف اثربخشی بر تاب‌آوری مراقبان و بار مراقبتی آن‌ها مفید باشد.
مواد و روش‌‌ها: در این کارآزمایی بالینی، 86 نفر از مراقبان خانوادگی بازماندگان سکته‌ی مغزی در بیمارستان بعثت همدان به‌‌‌صورت در‌دسترس انتخاب شدند و تصادفاً به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. قبل از مداخله، داده‌ها با مقیاس ناتوانی Modified Rankin، فرم مشخصات دموگرافیک، پرسش‌نامه‌های تاب‌آوری Connor-Davidson و بار مراقبتی Novak & Guest جمع‌آوری شد. سپس گروه آزمون یک ماه تحت آموزش مجازی و پیگیری تلفنی قرار گرفت. در پایان مداخله، دو هفته و یک ماه پس از آن، تاب‌آوری و بار مراقبتی آن‌ها مجدداً بررسی شد. آنالیز داده‌ها با آمار توصیفی، t-test مستقل، کای دو، آزمون دقیق فیشر و Repeated Measure ANOVA در SPSS 25 انجام شد.
یافته‌ها: قبل از مداخله، بین تاب‌آوری و بار مراقبتی دو گروه تفاوت معنا‌داری وجود نداشت. بعد از مداخله تفاوت معنا‌داری در افزایش تاب‌آوری گروه آزمون و کاهش آن در گروه کنترل و همچنین کاهش بار مراقبتی در گروه آزمون و افزایش آن در گروه کنترل مشاهده شد (0.001 > P).
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مثبت آموزش مجازی و پیگیری تلفنی بر تاب‌آوری و بار مراقبتی مراقبان، پیشنهاد می‌شود که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، به‌ویژه پرستاران، در آموزش‌های خود از این روش بهره جویند.
مواد و روش‌‌ها: در این کارآزمایی بالینی، 86 نفر از مراقبان خانوادگی بازماندگان سکته‌ی مغزی در بیمارستان بعثت همدان به‌‌‌صورت در‌دسترس انتخاب شدند و تصادفاً به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. قبل از مداخله، داده‌ها با مقیاس ناتوانی Modified Rankin، فرم مشخصات دموگرافیک، پرسش‌نامه‌های تاب‌آوری Connor-Davidson و بار مراقبتی Novak & Guest جمع‌آوری شد. سپس گروه آزمون یک ماه تحت آموزش مجازی و پیگیری تلفنی قرار گرفت. در پایان مداخله، دو هفته و یک ماه پس از آن، تاب‌آوری و بار مراقبتی آن‌ها مجدداً بررسی شد. آنالیز داده‌ها با آمار توصیفی، t-test مستقل، کای دو، آزمون دقیق فیشر و Repeated Measure ANOVA در SPSS 25 انجام شد.
یافته‌ها: قبل از مداخله، بین تاب‌آوری و بار مراقبتی دو گروه تفاوت معنا‌داری وجود نداشت. بعد از مداخله تفاوت معنا‌داری در افزایش تاب‌آوری گروه آزمون و کاهش آن در گروه کنترل و همچنین کاهش بار مراقبتی در گروه آزمون و افزایش آن در گروه کنترل مشاهده شد (0.001 > P).
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مثبت آموزش مجازی و پیگیری تلفنی بر تاب‌آوری و بار مراقبتی مراقبان، پیشنهاد می‌شود که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، به‌ویژه پرستاران، در آموزش‌های خود از این روش بهره جویند.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
آموزش در پرستاری و مامایی
دریافت: 1402/5/14 | پذیرش: 1402/7/14 | انتشار: 1403/6/29
دریافت: 1402/5/14 | پذیرش: 1402/7/14 | انتشار: 1403/6/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com