Ethics code: IR.UMSHA.REC.1403.403
Zare H, Afshari M, Yadegari Sorour V, Najafi Vosough R, Bahrami M. Relationship of Life Expectancy with Self-Care and Demographic Characteristics in Older Adults with Chronic Conditions in Marginalized Areas of Hamadan. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2025; 33 (3) :216-226
URL:
http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-3202-fa.html
زارع حسین، افشاری مریم، یادگاری سرور وحید، نجفی وثوق رویا، بهرامی میترا. ارتباط امید به زندگی با خودمراقبتی و ویژگیهای دموگرافیک در سالمندان دارای بیماریهای زمینهای در مناطق حاشیهنشین شهر همدان. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابنسینا. 1404; 33 (3) :216-226
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-3202-fa.html
1- گروه معارف اسلامی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران و مرکز تحقیقات توسعه پژوهشهای بین رشتهای معارف اسلامی و علوم سلامت، پژوهشکده علوم اعصاب و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکدهی علوم و فناوری بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه معارف اسلامی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- گروه معارف اسلامی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران ، mitra.bahrami@kums.ac.ir
چکیده: (771 مشاهده)
سابقه و هدف: با توجه به روند روبهرشد جمعیت سالمندان و افزایش شیوع بیماریهای مزمن در این گروه، توجه به رفتارهای خودمراقبتی برای حفظ استقلال، بهبود کیفیت زندگی و افزایش امید به زندگی در سالمندان ضروری است. ابعاد مختلف خودمراقبتی نقش مهمی در مدیریت بیماریهای مزمن و ارتقای توانمندی سالمندان ایفا میکند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین خودمراقبتی و امید به زندگی در سالمندان ساکن مناطق حاشیه شهر همدان که دارای بیماریهای زمینهای هستند، انجام شد.
مواد و روشها: این پژوهش مقطعی بر روی سالمندان 60 سال و بالاتر مراجعهکننده به مراکز بهداشتی در حاشیه شهر همدان انجام شد. نمونهها به روش تصادفی خوشهای انتخاب و دادهها از طریق پرسشنامههای استاندارد خودمراقبتی و امید به زندگی اشنایدر جمعآوری شد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد میانگین نمره خودمراقبتی و امید به زندگی سالمندان به ترتیب 37/99 و 75/41 بود. خودمراقبتی با سن، تحصیلات، شغل و درآمد ارتباط معناداری داشت اما با جنسیت و وضعیت تاهل مرتبط نبود. امید به زندگی نیز با جنسیت، شغل، درآمد و وضعیت تاهل ارتباط معناداری نشان داد. علاوه بر این، بین خودمراقبتی و امید به زندگی همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد (001/0>P، 285/0=(r و خودمراقبتی 6/11 درصد از تغییرات امید به زندگی را تبیین کرد.
نتیجهگیری: یافتههای مطالعه حاضر نشان دادند که در سالمندان دارای بیماریهای مزمن، خودمراقبتی منجر به افزایش امید به زندگی میشود. این نتایج میتواند در طراحی مطالعات و برنامههای آینده برای بهبود کیفیت زندگی سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
خود مراقبتی در بیماریهای مزمن دریافت: 1403/11/18 | پذیرش: 1404/5/5 | انتشار: 1404/7/19