دوره 33، شماره 2 - ( بهار 1404 )
جلد 33 شماره 2 صفحات 137-128 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MUI.NUREMA.REC.1402.193
Clinical trials code: IRCT20240330061384N1
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rezazadeh M, Allaei A, Shirani F, Aboutalebi M, Farajzadeh N, Salimian N. Effects of Using Escape Room as an Assessment Game on Critical Thinking and Self-efficacy in Clinical Performance of Nursing Students: A Randomized Clinical Trial. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2025; 33 (2) :128-137
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-3205-fa.html
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-3205-fa.html
رضازاده میثم، اعلائی عاطفه، شیرانی فریماه، ابوطالبی محمدصادق، فرج زاده نگار، سلیمیان نسرین. تأثیر به‌کارگیری اتاق فرار به عنوان یک بازی ارزیابی کننده بر تفکر انتقادی و خودکارآمدی در عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا. 1404; 33 (2) :128-137
میثم رضازاده1 
، عاطفه اعلائی*2 ، فریماه شیرانی1 ، محمدصادق ابوطالبی1 ، نگار فرج زاده1 ، نسرین سلیمیان1
، عاطفه اعلائی*2 ، فریماه شیرانی1 ، محمدصادق ابوطالبی1 ، نگار فرج زاده1 ، نسرین سلیمیان1
1- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ،ms.allaei@gmail.com
2- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ،
چکیده: (1062 مشاهده)
سابقه و هدف: پرستاران در محیطی پیچیده و پویا کار میکنند. رویکرد سنتی به دانشجویان پرستاری اجازه نمی‌دهد تا مشکلات بالینی زندگی واقعی را تجربه کنند و استرس را در مقیاس زمانی واقعی مدیریت کنند. هدف از مطالعه‌ی حاضر، تعیین تأثیر به‌کارگیری اتاق فرار به عنوان یک بازی ارزیابی‌کننده بر تفکر انتقادی و خودکارآمدی در عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری بود.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر، یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده بود که با مشارکت 80 دانشجوی ترم شش پرستاری در سال 1403 انجام شد. نمونهگیری به صورت در دسترس و تخصیص نمونهها به صورت تصادفی با روش کارتی شامل گروه مداخله (40 نفر) و گروه کنترل (40 نفر) انجام شد. مداخله، یک برنامه ارزیابی‌کننده مبتنی بر به‌کارگیری اتاق فرار بود. جمعآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی در عملکرد بالینی و پرسشنامه استاندارد تفکر انتقادی انجام شد. گروه کنترل برنامههای ارزیابی روتین را دریافت کردند. از نرمافزار SPSS نسخه 26 و آمار توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که نمرات تفکر انتقادی در گروه مداخله از 32.30±250.20 در پیش‌آزمون به 23.30±261.10 در پس‌آزمون افزایش یافت. با این حال، این تغییر از نظر آماری معنادار نبود (0.05<p). همچنین نمرات وضعیت خودکارآمدی گروه مداخله از 6.20±91.20 در پیش‌آزمون به 5.50±93.50 در پس‌آزمون افزایش یافت، ولی از نظر آماری معنادار نبود (0.05<p). در گروه کنترل، نمرات از 8.20±88.40 به6.50±85.70 کاهش پیدا کرد. با این حال، این تغییرات نیز از نظر آماری معنادار نبودند (0.05<p).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که استفاده از اتاق فرار به‌عنوان یک روش ارزیابی‌کننده، تأثیرات مثبتی بر تفکر انتقادی و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری داشته است، اگرچه این تأثیرات از نظر آماری معنادار نبوده و نیاز به مطالعات بیشتر برای بررسی تأثیرات بلندمدت آن احساس می‌شود.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر، یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده بود که با مشارکت 80 دانشجوی ترم شش پرستاری در سال 1403 انجام شد. نمونهگیری به صورت در دسترس و تخصیص نمونهها به صورت تصادفی با روش کارتی شامل گروه مداخله (40 نفر) و گروه کنترل (40 نفر) انجام شد. مداخله، یک برنامه ارزیابی‌کننده مبتنی بر به‌کارگیری اتاق فرار بود. جمعآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی در عملکرد بالینی و پرسشنامه استاندارد تفکر انتقادی انجام شد. گروه کنترل برنامههای ارزیابی روتین را دریافت کردند. از نرمافزار SPSS نسخه 26 و آمار توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که نمرات تفکر انتقادی در گروه مداخله از 32.30±250.20 در پیش‌آزمون به 23.30±261.10 در پس‌آزمون افزایش یافت. با این حال، این تغییر از نظر آماری معنادار نبود (0.05<p). همچنین نمرات وضعیت خودکارآمدی گروه مداخله از 6.20±91.20 در پیش‌آزمون به 5.50±93.50 در پس‌آزمون افزایش یافت، ولی از نظر آماری معنادار نبود (0.05<p). در گروه کنترل، نمرات از 8.20±88.40 به6.50±85.70 کاهش پیدا کرد. با این حال، این تغییرات نیز از نظر آماری معنادار نبودند (0.05<p).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که استفاده از اتاق فرار به‌عنوان یک روش ارزیابی‌کننده، تأثیرات مثبتی بر تفکر انتقادی و خودکارآمدی دانشجویان پرستاری داشته است، اگرچه این تأثیرات از نظر آماری معنادار نبوده و نیاز به مطالعات بیشتر برای بررسی تأثیرات بلندمدت آن احساس می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
آموزش در پرستاری و مامایی
دریافت: 1403/11/20 | پذیرش: 1404/3/17 | انتشار: 1404/4/16
دریافت: 1403/11/20 | پذیرش: 1404/3/17 | انتشار: 1404/4/16
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com