مقدمه: آنمی از مشکلات شایع بیماران همودیالیزی می‌باشد و فعالیت‌های بدنی عامل موثری در کاهش این مشکل می‌باشد.این مطالعه با هدف تعیین تاثیر فعالیت‌های جسمانی درحین دیالیز برپیشگیری از آنمی در بیماران همودیالیزی انجام شد.

روش کار: این کارآزمایی بالینی با شرکت 76 بیمار همودیالیزی در دو بیمارستان شهید بهشتی و بعثت همدان درسال1394 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به2گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابتدا سطح RBC، HGB،HCT بیماران 2 گروه کنترل شد، سپس بیماران گروه آزمون به مدت4هفته و هر هفته 3 جلسه در 2زمان 15دقیقه­ای به پدال زدن با پا درحین دیالیز ­پرداختند. پس از مداخله، RBC، HGB،HCT هر دو گروه مجدداً بررسی و داده­های حاصل با نرم افزارSPSS  تجزیه و تحلیل شد.

یافته­ها: اختلاف میانگین RBC,HCT و HGB قبل از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل از نظر آماری معنی دار نبود (05/0p>)، اختلاف میانگین در پارامترهای خونی RBC و HCT و HGB بعد از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل معنی دار نبود (05/0p>). میانگین پارامترهای خونی HCT و RBC در گروه آزمون بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله از نظر آماری معنی دار نبود (05/0p>)، ولی اختلاف میانیگن HGB در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله معنی دار بوده است (03/0=p). هم چنین،میانگین پارامترها در گروه کنترل قبل و بعد از مداخله از نظر آماری معنی دار نبود (05/0p>).

نتیجه نهایی: با توجه به نتایج حاصله توصیه می­شود از نتایج حاصل از  این پژوهش، در آموزش، درمان و ارتقاء سطح سلامت بیماران همودیالیزی استفاده گردد.