دوره 30، شماره 4 - ( پاییز 1401 )                   جلد 30 شماره 4 صفحات 269-259 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.UMSHA.REC.1398.730


XML English Abstract Print


1- دانشکده پیراپزشکی نهاوند، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- دانشکده پرستاری ملایر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، mo.torbi@umsha.ac.ir
3- مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
4- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (1281 مشاهده)
سابقه و هدف: امروزه به علت گسترش علوم و فناوری و رویارویی با مسائل اخلاقی گوناگون، پرستاران دیسترس اخلاقی بیشتری را تجربه می‌کنند. همچنین چارچوب رفتاری پرستاران و کیفیت خدمات ارائه‌شده به بیماران تحت تأثیر جوّ اخلاقی بیمارستانی است. دیسترس اخلاقی و جوّ اخلاقی حاکم بر بیمارستان بر دل‌بستگی شغلی پرستاران تأثیر دارد. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین جوّ اخلاقی و دیسترس اخلاقی با دل‌بستگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی استان همدان انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: این پژوهش توصیفی-همبستگی روی 140 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسش‌نامه جوّ اخلاقی بیمارستانی Olson (HECS)، دیسترس اخلاقی اصلاح‌شده (MDS-R) و دل‌بستگی شغلی Kanungo بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 23 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمره شدت دیسترس 1.25±3.81 و تکرار دیسترس اخلاقی 1.3±2.6 بود. میانگین نمره جوّ اخلاقی 1.68 ± 3.91 و دل‌بستگی شغلی 1.1±3.31 به‌دست آمد. بین جوّ اخلاقی حاکم در بیمارستان و دل‌بستگی شغلی پرستاران رابطه معنادار مثبتی یافت شد (0.001>P ،0.41=r). بین شدت دیسترس اخلاقی پرستاران و دل‌بستگی شغلی آن‌ها رابطه معنادار منفی وجود داشت (0.03= P،0.36-=r).
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، می‌توان گفت که کاهش دیسترس اخلاقی و بهبود جوّ اخلاقی بیمارستان نقش مهمی در بهبود دل‌بستگی شغلی پرستاران دارد.
متن کامل [PDF 1044 kb]   (765 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: چالش های اخلاق در مراقبت
دریافت: 1400/12/10 | پذیرش: 1401/4/1 | انتشار: 1401/9/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.