دوره 33، شماره 3 - ( تابستان 1404 )
جلد 33 شماره 3 صفحات 215-207 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UMSHA.REC.1402.405
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Arzandeh Talab P, Karami Z, Arabian S, Rafaei M. Investigation of the Extent of Post-Abortion Grief and Its Associated Factors: A Prospective Cohort Study. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2025; 33 (3) :207-215
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-3195-fa.html
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-3195-fa.html
ارزنده طلب پریناز، کرمی زهرا، عربیان ساجد، رفایی منصوره. بررسی میزان غم و اندوه بعد از سقط و عوامل مرتبط با آن؛ یک مطالعه کوهورت آینده‌نگر. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا. 1404; 33 (3) :207-215
پریناز ارزنده طلب1 
، زهرا کرمی2 ، ساجد عربیان3 ، منصوره رفایی*4
، زهرا کرمی2 ، ساجد عربیان3 ، منصوره رفایی*4
1- مرکز پژوهش دانشجویان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- مرکز تحقیقات دانشجویی، گروه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده علوم مدیریت و اطلاعات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران و گروه فناوری اطلاعات سلامت، مرکز آموزش عالی علوم پزشکی وارستگان، مشهد، ایران
4- مرکز تحقیقات مراقبت مادر و کودک، پژوهشکده علوم و فناوری بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران & گروه بهداشت مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- مرکز تحقیقات دانشجویی، گروه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده علوم مدیریت و اطلاعات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران و گروه فناوری اطلاعات سلامت، مرکز آموزش عالی علوم پزشکی وارستگان، مشهد، ایران
4- مرکز تحقیقات مراقبت مادر و کودک، پژوهشکده علوم و فناوری بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران & گروه بهداشت مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (399 مشاهده)
سابقه و هدف: غم و اندوه، یکی از عوارض روانی سقط است که کیفیت زندگی فردی و اجتماعی زنان را تحت تاثیر قرار می‌‌دهد. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان غم و اندوه بعد از سقط و عوامل مرتبط با آن در شهر همدان در سال 1402 انجام پذیرفت.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر از نوع کوهورت آینده‌نگر در سال 1403-1402 است که بر روی 296 زن با سابقه سقط انجام شد. نمونه‌ها به صورت در دسترس جمع‌آوری و بر اساس نوع سقط در دو گروه عدم مواجهه (سقط خودبه خود) و مواجهه (سقط خودخواسته) قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک و مقیاس سوگ پری‌ناتال بود. پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک در ابتدای مطالعه توسط خود افراد و مقیاس سوگ پری ناتال (PGS: Perinatal Grief Scale) شش الی هشت هفته پس از انجام سقط توسط محقق در تماس تلفنی تکمیل شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 26، و با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و درصد، آزمون‌های کای اسکوئر، تی تست، تست دقیق فیشر و رگرسیون لجستیک انجام شد. سطح معناداری در تمام آزمون‌های آماری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: امتیاز کلی پرسش‌نامه PGS و حیطه‌های سه‌گانه آن (سوگ فعال، مقابله دشوار و ناامیدی) به طور معناداری در گروه مواجهه (سقط خودخواسته) بیشتر از گروه عدم مواجهه (سقط خودبه خود) بود (001/0>P). بروز غم و اندوه پس از سقط (نسبت شانس: 30/48، فاصله اطمینان 95%: 16/210-10/11) ، سوگ فعال (نسبت شانس: 13/14، فاصله اطمینان 95%: 96/40- 87/4) ، مقابله دشوار (نسبت شانس: 37/55، فاصله اطمینان 95%: 12/275 -14/11) و ناامیدی (نسبت شانس: 91/36، فاصله اطمینان 95%: 12/ 122-15/11) در گروه سقط خودبه خود به طور معناداری بیشتر بود. عواملی چون نوع سقط (نسبت شانس: 30/48، فاصله اطمینان 95%: 16/210-10/11، 001/0>P) ، و وضعیت بارداری (نسبت شانس: 23/0، فاصله اطمینان 95%: 74/0- 07/0 ، 01/0=P) ، با غم و اندوه پس از سقط ارتباط معنادار داشتند (001/0>P).
نتیجه‌گیری: میزان غم و اندوه، سوگ، مقابله دشوار و ناامیدی در زنان با سابقه سقط خودخواسته بیشتر از زنان با سابقه سقط خودبه‌خود است که باتوجه به تاثیر غیرقابل انکار بر کیفیت زندگی و تصمیم‌گیری مجدد در جهت فرزندآوری، پرداختن ماماها و افراد ذی‌صلاح به بررسی دقیق میزان داغدیدگی در این زنان و ارائه مشاوره‌های مناسب در این زمینه به جهت پیشگیری از عواقب و پیامدهای ناگوار داغدیدگی پیشنهاد می‌گردد.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر از نوع کوهورت آینده‌نگر در سال 1403-1402 است که بر روی 296 زن با سابقه سقط انجام شد. نمونه‌ها به صورت در دسترس جمع‌آوری و بر اساس نوع سقط در دو گروه عدم مواجهه (سقط خودبه خود) و مواجهه (سقط خودخواسته) قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک و مقیاس سوگ پری‌ناتال بود. پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک در ابتدای مطالعه توسط خود افراد و مقیاس سوگ پری ناتال (PGS: Perinatal Grief Scale) شش الی هشت هفته پس از انجام سقط توسط محقق در تماس تلفنی تکمیل شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 26، و با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و درصد، آزمون‌های کای اسکوئر، تی تست، تست دقیق فیشر و رگرسیون لجستیک انجام شد. سطح معناداری در تمام آزمون‌های آماری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: امتیاز کلی پرسش‌نامه PGS و حیطه‌های سه‌گانه آن (سوگ فعال، مقابله دشوار و ناامیدی) به طور معناداری در گروه مواجهه (سقط خودخواسته) بیشتر از گروه عدم مواجهه (سقط خودبه خود) بود (001/0>P). بروز غم و اندوه پس از سقط (نسبت شانس: 30/48، فاصله اطمینان 95%: 16/210-10/11) ، سوگ فعال (نسبت شانس: 13/14، فاصله اطمینان 95%: 96/40- 87/4) ، مقابله دشوار (نسبت شانس: 37/55، فاصله اطمینان 95%: 12/275 -14/11) و ناامیدی (نسبت شانس: 91/36، فاصله اطمینان 95%: 12/ 122-15/11) در گروه سقط خودبه خود به طور معناداری بیشتر بود. عواملی چون نوع سقط (نسبت شانس: 30/48، فاصله اطمینان 95%: 16/210-10/11، 001/0>P) ، و وضعیت بارداری (نسبت شانس: 23/0، فاصله اطمینان 95%: 74/0- 07/0 ، 01/0=P) ، با غم و اندوه پس از سقط ارتباط معنادار داشتند (001/0>P).
نتیجه‌گیری: میزان غم و اندوه، سوگ، مقابله دشوار و ناامیدی در زنان با سابقه سقط خودخواسته بیشتر از زنان با سابقه سقط خودبه‌خود است که باتوجه به تاثیر غیرقابل انکار بر کیفیت زندگی و تصمیم‌گیری مجدد در جهت فرزندآوری، پرداختن ماماها و افراد ذی‌صلاح به بررسی دقیق میزان داغدیدگی در این زنان و ارائه مشاوره‌های مناسب در این زمینه به جهت پیشگیری از عواقب و پیامدهای ناگوار داغدیدگی پیشنهاد می‌گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
مامایی
دریافت: 1403/11/9 | پذیرش: 1404/2/3 | انتشار: 1404/7/19
دریافت: 1403/11/9 | پذیرش: 1404/2/3 | انتشار: 1404/7/19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com