مقدمه و هدف : ایدز سندرم نقص ایمنی اکتسابی ناشی از ویروس مختل کننده ایمنی بدن است . افراد با یکبار آلودگی به این ویروس برای تمام عمر آلوده می شوند . واحتمالا در اثر هجوم بیماریهای فرصت طلب که ازضعف سیستم ایمنی بدن استفاده می کنند از  پا در میآیند . از آنجا که ایدز فاقد واکسن و دارو و سرم درمانی است و از مرحله کنترل گامی فراتر گذاشته نشده است . آگاهی مردم بخصوص نوجوانان به راههای انتقال ، روشهای پیشگیری ،عمل به اعتقادات و  باور مذکورتنها را ه مقابله با گرفتاری به آن است . به همین منظور جهت بررسی تاثیرآموزش بر آگاهی ونگرش دانش آموزان دختر سال آخر دبیرستانهای شهر تهران درباره ایدز انجام شد .

روش کار : پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است وجامعه پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهر تهران بودند . جهت تعیین حجم نمونه یک مطالعه مقدماتی انجام شد و تعداد نمونه به گونه ای تعیین شد که بتواند معرف جامعه مورد مطالعه باشد . تعداد نمونه ها 3200 نفر بودند که به روش مداخله ای از میان دانش آموزان دختر دبیرسانهای شهر تهران بصورت تصادفی انتخاب شدند . ابزار گرد آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه بود که در دو مرحله قبل و بعد از آموزش به فاصله 15 روز توسط دانش آموزان تکمیل شد .

یافته ها : یافته ها نشان داد که اختلاف معنـی داری در میزان آگاهــی قبل و بعد از آمــوزش دانش آمـــوزان وجــود دارد.(05/0>p 14و/7-=z) همچنین آموزش در ایجاد تغییر در نگرش قبل و بعد از آموزش موثر بود و اختلاف معنی دار آماری نشان داد.( 05/0<   p و14/7-=z) بر اساس نتایج تحقیق مشخص شد که اکثریت دانش آموزان در مورد بیماری ایدز دارای آگاهی متوسط بودند و منبع کسب اطلاعات اکثریت نمونه ها (81%) وسائل ارتباط جمعی بود .

نتیجه گیری : بطور کلی نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که آگاهی اکثریت دانش آموزان از بیماری ایدز `پایین است. و نگرش منفی آنها نسبت به بیماری ایدز نمایانگر اهمیت نقش وسائل ارتباط جمعی در بالا بردن سطح آگاهی و اصلاح نگرش است .