مقدمه و هدف: استرسها و تهدیدات درک شده در محیط کار، یک پدیده جهانی در پرستاری است. توانمندسازی روانشناختی میتواند منجر به ایجاد مانعی در برابر استرس و باعث بهبود ارائه خدمات مراقبتی شود. این مطالعه به منظور تبیین نظری توانمندسازی روانشناختی در پرستاران بالینی انجام گرفته است.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی است. در این پژوهش 14 نفر از پرستاران و 4نفر از سرپرستاران در بیمارستانهای آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 91-90 براساس نمونهگیری مبتنی بر هدف و با استفاده از مصاحبههای عمیق نیمه ساختار مورد مصاحبه قرار گرفتند. کلیه مصاحبهها ضبط و سپس دست نویس شده و با استفاده از روش مقایسهای مداوم و به روش" تحلیل محتوای کیفی از نوع قراردادی"مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .
نتایج: سه مضمون اصلی از دادهها استخراج گردید. این مضامین شامل خودیاری، رفتارهای مدیریتی و خودکارآمدی بودند.پرستاران با تلفیق این مضامین به توانمندسازی روانشناختی میپرداختند.
نتیجه نهایی: توانمندسازی روان شناختی یک مفهوم پویا و متغیر و چند بعدی و دارای ماهیت پیچیده میباشد و تحت تاثیر اقدامات فردی و مدیریتی قرار میگیرد. مدیران پرستاری با رفتارهای توانمندکننده و حمایتی و ایجاد فرصتهای رشد و توسعه حرفهای میتوانند از توانمندی روان شناختی کارکنان اطمینان حاصل کرده و به بهبود کیفیت مراقبتها دست یابند. مربیان و اساتید پرستاری نیز میتوانند با آموزش روشهای خود توانمندسازی، نیروی کارآمد، با کفایت و مقاوم در برابر استرسهای محیط کار پرورش دهند.
کلید واژه ها:استرس / پرستارانبالینی / توانمندسازیروانشناختی/ محیطکار
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری پذیرش: 1394/11/25 | انتشار: 1394/11/25