مقدمه: رضایت شغلی مخصوصاً در میان پرستاران، چالشی حیاتی برای سازمان های مراقبت سلامت است. چرا که از عوامل مؤثر در ترک حرفه پرستاری و به عنوان فاکتوری مهم در ارتقاء این حرفه و رفتارهای مراقبتی پرستاران است. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر کاربرد فرآیند پرستاری بر رضایت شغلی پرستاران شاغل در بخش های ویژه می باشد.

  روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی 47 نفر از پرستاران شاغل در بخش های ویژه بیمارستان های شهر گناباد که به روش سرشماری انتخاب شده بودند در سال 1392 شرکت داشتند. برای بررسی رضایت شغلی از پرسشنامه مانوکیان که مبتنی بر پرسشنامه رضایت شغلی Mohrman-Cooke-Mohrman تدوین شده بود و برای یررسی اجرای فرآیند پرستاری از چک لیست ثبت فرآیند Hasson و Arnetz استفاده گردید. به پرستاران کاربرد عملی فرآیند پرستاری آموزش داده شد. قبل وپس از دو ماه کاربرد فرآیند پرستاری در بالین میزان رضایت شغلی سنجیده و همچنین میزان اجرای فرآیند پرستاری بررسی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS نسخه 20 و آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون تی زوجی) صورت گرفت.

  یافته ها: این مطالعه نشان داد که نمره رضایت کلی و رضایت درونی پرستاران قبل و بعد از کاربرد فرآیند پرستاری تفاوت معنا داری با هم داشت (001/0> P ). این در حالیست که، نمره رضایت بیرونی پرستاران قبل و بعد ازمداخله تفاوت معنا داری با هم نداشت(136/0> P ).

  نتیجه نهایی: نتایج پژوهش علاوه بر امکانپذیر بودن اجرای فرآیند پرستاری در بالین، نشان داد بکارگیری فرآیند پرستاری می تواند رضایت شغلی آنان را ارتقا دهد.