مقدمه: اعضای خانواده بیماران مبتلا به سکته مغزی به علت مواجهه ناگهانی با سکته مغزی اتخاذ نقش جدید به عنوان مراقب بیمار، علاوه برتحمل فشار و استرس جسمی و روحی دچار اختلال در فعالیتهای اجتماعی می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله مبتنی برتوانمندسازی خانواده محور بر شدت تهدید درک شده مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شد.

  روش کار: اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪﻣﻄﺎﻟﻌﻪ نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد ﺑﺎ ﺷﺮﻛﺖ 88 ﻣﺮاﻗـﺐ از ﻣﺒﺘﻼﻳـﺎن ﺑـﻪ ﺳـﻜﺘﻪ ﻣﻐـﺰی اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪ شرکت کنندگان ﺑـﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻴﺮی در دﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ در ﮔﺮوهﻫﺎی کنترل (44 ﻧﻔﺮ) و مداخله (44 ﻧﻔﺮ) ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. اﺑـﺰار ﭘـﮋوﻫﺶ ﺷـﺎﻣﻞ: مشخصات فردی، مقیاس بارتل و پرسشنامه شدت تهدید درک شده بود. که قبل و یک ماه بعد از مداخله توسط کلیه مراقبین تکمیل شد. ﻣﺪاﺧﻠﻪ آﻣﻮزﺷﻲ در ﮔﺮوهﻫﺎی 11 ﻧﻔﺮی در دو ﺟﻠﺴﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. دادهﻫﺎ ﺑﺎ آزﻣﻮنﻫﺎی مجذورکای، تی مستقل و زوجی در سطح اطمینان 95% تحلیل شد.

  یافته ها: ﺑﻴﻦ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮات شدت تهدید درک شده ﮔـﺮوه ﻫـﺎی کنترل و مداخله در بدو ورود به مطالعه اﺧـﺘﻼف ﻣﻌﻨـﻲ داری وﺟـﻮد ﻧﺪاﺷـﺖ (941/0 P= ). اما یک ماه پس از مداخله، تفاوت معناداری در میزان شدت تهدید درک شده در سه بعد جسمی، روحی و اجتماعی در گروه کنترل نسبت به مداخله مشاهده شد( 05/0 > P ).

  نتیجه نهایی: مداخله مبتنی بر توانمندسازی خانواده محور ﻣـﻲ ﺗﻮاﻧـﺪ ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ کاهش فشار مراقبتی و استرس های جسمی و روحی و انزوای اجتماعی مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی می گردد.