مقدمه: یائسگی یک رویداد فیزیولوژیک در زندگی تمام زنان است. از جمله راهکارهای جایگزین، جهت ارتقای سلامتی و رویارویی بهتر با نشانه های دوران یائسگی، مداخلات آموزشی است. مطالعه ای  با هدف بررسی اثر آموزش مهارت‌های زندگی بر روی کیفیت زندگی زنان یائسه در شهر اراک انجام دادیم.

روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده که بر روی 40 زن یائسه در پنج درمانگاه و کانون بازنشستگان شهر اراک در سال 1393 با نمونه‌گیری آسان و تصادفی ساده انجام گرفت. جهت تعیین میزان کیفیت زندگی از پرسشنامه مخصوص کیفیت زندگی دوران یائسگی (MENQOL) استفاده شد. زنان در دو آموزش مهارت زندگی و گروه شاهد تقسیم شدند.قبل و پس از یک ماه از پایان آموزش، پرسشنامه کیفیت زندگی تکمیل گردید. در نهایت داده ها با SPSS/16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ها: طی مقایسه ای که بر روی دو گروه بعد از برگزاری جلسات انجام شد میانگین کیفیت زندگی ( 01/0p=)، علائم وازوموتور (01/0p=) و جنسی (008/0 P=) اختلاف آماری معنی داری داشتند. در علائم روحی و روانی (14/0 P=) و فیزیولوژیک (06/0P=) اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

نتیجه نهایی: آموزش مهارت های زندگی سبب بهبود کیفیت زندگی، علائم وازوموتور و مسائل جنسی می گردد. پیشنهاد می‌شود در مراکز بهداشتی درمانی جلسات آموزش مهارت زندگی برای بهبود علائم وازوموتور، جنسی و ارتقا کیفیت زندگی زنان یائسه در نظر گرفته شود.