مقدمه:راه هوایی مصنوعی باعث از بین رفتن سلول های مژک دار، تجمع ترشحات و به دلیل تحریک سیستم سمپاتیک، عوارضی چون تاکیکاردی و افزایش فشار خون به همراه دارد. هدف مطالعه مقایسه تاثیر ساکشن داخل لوله تراشه به روش باز با دو سایز مختلف کاتتر ساکشن بر میزان اشباع اکسیژن خون شریانی و ضربان قلب بیماران بستری مراقبت های ویژه است.

روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 36 بیمار در یک گروه قرار گرفته و تحت ساکشن با دو کاتتر سایز 12 و 14 قرار گرفتند. میزان تغییرات اشباع اکسیژن خون و ضربان قلب قبل، حین، 5 دقیقه بعد و 20 دقیقه بعد از ساکشن ثبت گردید. برای مقایسه تغییرات میانگین اشباع اکسیژن و ضربان قلب در مراحل مختلف ساکشن از آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد.

یافته‌ها: میانگین اشباع اکسیژن در طی ساکشن با کاتتر کوچک دارای تفاوت معنادار بود(000/0P=)، بین میزان اشباع اکسیژن خون قبل از ساکشن با میزان آن در اپیزود اول تفاوت معنا دار وجود داشت(000/0P=). ضربان قلب در حین ساکشن با کاتتر 14 افزایش بیشتری نسبت به کاتتر 12 داشت و اختلاف معنا دار بود(p=0/000). افزایش در ضربان قلب تا بیست دقیقه بعد از ساکشن نیز در کاتتر بزرگ بیشتر از کاتتر کوچک و اختلاف معنی دار بود(p=0/000).

نتیجه‌گیری:با توجه به اینکه هنگام ساکشن لوله تراشه بیماران دچار افت میزان اشباع اکسیژن خون شریانی و افزایش ضربان قلب می شوند و این تغییرات در اپیزود های متوالی ساکشن بیشتر می شود، توصیه می شود مدت زمان ساکشن کاهش یابد.