دوره 30، شماره 2 - ( بهار 1401 )
جلد 30 شماره 2 صفحات 133-124 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IMSHA.REC.1398.874
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sabzehband P, Maleki Jamasbi M, Tapak L, Purfarzad Z. Relationship between Head Nurses’ Ethical Leadership and Demographic Characteristics with General Self-Efficacy of ICU Nurses in Educational-Treatment Centers of Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran, 2019. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2022; 30 (2) :124-133
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2301-fa.html
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2301-fa.html
سبزه بند پروین، ملکی جاماسبی مهرداد، تاپاک لیلی، پورفرزاد زهرا. ارتباط رهبری اخلاقی سرپرستاران و ویژگی‌های دموگرافیک با خودکارآمدی عمومی پرستاران بخش‌های مراقبت‌های ویژه مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان، 1398. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا. 1401; 30 (2) :124-133
پروین سبزه بند1 
، مهرداد ملکی جاماسبی2 ، لیلی تاپاک3 ، زهرا پورفرزاد* 
4
، مهرداد ملکی جاماسبی2 ، لیلی تاپاک3 ، زهرا پورفرزاد* 4
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشـکده پرسـتاری و مامایـی، دانشـگاه علـوم پزشـکی همـدان، همـدان، ایـران
2- گروه آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت بیماری‌های مزمن در منزل، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،purfarzad7@yahoo.com
2- گروه آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت بیماری‌های مزمن در منزل، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،
چکیده: (2800 مشاهده)
سابقه و هدف: رهبری اخلاقی رویکرد نوینی در چشم‌انداز رهبری است که با اولویت دادن به اخلاقیات در سازمان، زمینه را برای ایجاد و ارتقای اثربخشی فردی و سازمانی فراهم می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط رهبری اخلاقی سرپرستاران و ویژگی‌های دموگرافیک با خودکارآمدی عمومی پرستاران بخش‌های مراقبت‌های ویژه انجام شده است.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی همبستگی حاضر با نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی روی 230 پرستار شاغل در بخش‌های مراقبت‌های ویژه مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1398 انجام شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های رهبری اخلاقی در پرستاری و خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: بین رهبری اخلاقی با خودکارآمدی عمومی ارتباط آماری معنی‌داری دیده نشد (0/05P>). خودکارآمدی عمومی پرستاران رسمی نسبت به پرستاران قراردادی (0/04P=) و طرحی(0/02P=)، و پرستاران بخش آی‌سی‌یو نسبت به سوختگی (0/03P=) بیشتر بود. همچنین با افزایش سابقه کاری، خودکارآمدی عمومی کاهش می‌یابد (0/05P<). اندازه اهمیت نرمال‌شده متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته، طبق خروجی شبکه عصبی مصنوعی به ترتیب سابقه کاری 100، پیش‌گامی 74/8، وظیفه‌مداری 56/2، اخلاق‌مداری 52، بخش محل خدمت 47/6، سن 46/4، وضعیت شغلی 38/1، جنسیت 37/1، تسهیم قدرت 27 و تحصیلات 13/3 محاسبه شده است.
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط معنادار بین برخی از متغیرهای دموگرافیک با خودکارآمدی عمومی پرستاران، برای ارتقای خودکارآمدی عمومی پرستاران به مدیران پرستاری پیشنهاد می‌شود این عوامل مرتبط را به‌ویژه در بازآموزی مدنظر قرار دهند.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی همبستگی حاضر با نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی روی 230 پرستار شاغل در بخش‌های مراقبت‌های ویژه مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1398 انجام شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های رهبری اخلاقی در پرستاری و خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: بین رهبری اخلاقی با خودکارآمدی عمومی ارتباط آماری معنی‌داری دیده نشد (0/05P>). خودکارآمدی عمومی پرستاران رسمی نسبت به پرستاران قراردادی (0/04P=) و طرحی(0/02P=)، و پرستاران بخش آی‌سی‌یو نسبت به سوختگی (0/03P=) بیشتر بود. همچنین با افزایش سابقه کاری، خودکارآمدی عمومی کاهش می‌یابد (0/05P<). اندازه اهمیت نرمال‌شده متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته، طبق خروجی شبکه عصبی مصنوعی به ترتیب سابقه کاری 100، پیش‌گامی 74/8، وظیفه‌مداری 56/2، اخلاق‌مداری 52، بخش محل خدمت 47/6، سن 46/4، وضعیت شغلی 38/1، جنسیت 37/1، تسهیم قدرت 27 و تحصیلات 13/3 محاسبه شده است.
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط معنادار بین برخی از متغیرهای دموگرافیک با خودکارآمدی عمومی پرستاران، برای ارتقای خودکارآمدی عمومی پرستاران به مدیران پرستاری پیشنهاد می‌شود این عوامل مرتبط را به‌ویژه در بازآموزی مدنظر قرار دهند.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری
دریافت: 1399/12/10 | پذیرش: 1400/9/29 | انتشار: 1401/3/10
دریافت: 1399/12/10 | پذیرش: 1400/9/29 | انتشار: 1401/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com