در دست چاپ
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UMSHA.REC.1399.880
1- دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
3- دانشگاه علوم پزشکی همدان ، aghababaii@yahoo.com
2- دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
3- دانشگاه علوم پزشکی همدان ، aghababaii@yahoo.com
چکیده: (71 مشاهده)
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش گروهی حضوری و مجازی بر کیفیت زندگی زنان یائسه انجام شد.
مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی برروی 96 نفر از زنان یائسه تحت پوشش مراکز خدمات سلامت شهر اصفهان در سال 1401-1400 انجام شد، زنان به صورت تصادفی در دو گـروه آموزش حضوری و مجازی (48 نفر) قرار گرفتند. ابزار جمعآوری داده‌ها شـامل پرسشـنامههای ویژگی‌های جمعیتشناختی و کیفیت زندگی زنان یائسه بود. هردو نوع آموزش حضوری و مجازی به صورت گروهی هفتگی طی 4 هفته توسط پژوهشگر برگزار شد. داده‌ها قبل و 4هفته بعد از مداخله جمعآوری و در نرم‌افزار SPSS بـه کمـک آزمونهای توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنیداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی یائسگی پس از مداخله در گروه آموزش مجازی (32/29±72/04) بود و کاهش معنیدار آماری نسبت به قبل از مداخله نشان داد (001/0>P)، در گروه آموزش حضوری (27/46±73/02) بود و در این گروه نیز کاهش معنیدار آماری نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد (001/0>P). میانگین نمرات سایرحیطههای کیفیت زندگی در هر دو گروه آموزش مجازی و گروهی نسبت به قبل از مداخله کاهش معنیدار آماری داشتند (001/0>P). پس از مداخله میانگین نمرات کیفیت زندگی بین دوگروه تفاوت معنیدار آماری نشان نداد (05/0<P).
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مثبت هر دو نوع آموزش حضوری و مجازی بر بهبود کیفیت زندگی در زنان یائسه، به کارگیری هر دو نوع روش آموزشی میتواند در برنامه‌های مراقبتی و حمایتی زنان در دوران یائسگی پیشنهاد شود.
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش گروهی حضوری و مجازی بر کیفیت زندگی زنان یائسه انجام شد.
مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی برروی 96 نفر از زنان یائسه تحت پوشش مراکز خدمات سلامت شهر اصفهان در سال 1401-1400 انجام شد، زنان به صورت تصادفی در دو گـروه آموزش حضوری و مجازی (48 نفر) قرار گرفتند. ابزار جمعآوری داده‌ها شـامل پرسشـنامههای ویژگی‌های جمعیتشناختی و کیفیت زندگی زنان یائسه بود. هردو نوع آموزش حضوری و مجازی به صورت گروهی هفتگی طی 4 هفته توسط پژوهشگر برگزار شد. داده‌ها قبل و 4هفته بعد از مداخله جمعآوری و در نرم‌افزار SPSS بـه کمـک آزمونهای توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنیداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی یائسگی پس از مداخله در گروه آموزش مجازی (32/29±72/04) بود و کاهش معنیدار آماری نسبت به قبل از مداخله نشان داد (001/0>P)، در گروه آموزش حضوری (27/46±73/02) بود و در این گروه نیز کاهش معنیدار آماری نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد (001/0>P). میانگین نمرات سایرحیطههای کیفیت زندگی در هر دو گروه آموزش مجازی و گروهی نسبت به قبل از مداخله کاهش معنیدار آماری داشتند (001/0>P). پس از مداخله میانگین نمرات کیفیت زندگی بین دوگروه تفاوت معنیدار آماری نشان نداد (05/0<P).
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مثبت هر دو نوع آموزش حضوری و مجازی بر بهبود کیفیت زندگی در زنان یائسه، به کارگیری هر دو نوع روش آموزشی میتواند در برنامه‌های مراقبتی و حمایتی زنان در دوران یائسگی پیشنهاد شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com