در دست چاپ
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MUK.REC.1397/44
فاضل دهون1 
، رضا قانعی قشلاق* 2، ژینا بنفشی1 ، مهسا مرادیانی1
، رضا قانعی قشلاق* 2، ژینا بنفشی1 ، مهسا مرادیانی1
1- دانشگاه علوم پزشکی کردستان
2- دانشگاه علوم پزشکی کردستان ، rezaghanei30@gmail.com
2- دانشگاه علوم پزشکی کردستان ، rezaghanei30@gmail.com
چکیده: (375 مشاهده)
سابقه و هدف: انجام فعالیت های پیشگیرانه با مشارکت فعال بیمار و داشتن تبعیت از رژیم درمانی مهمترین رفتار مرتبط با بیماری دیابت است که سلامت مددجو را تضمین نموده و از شدت عوارض آن می کاهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تبعیت از رژیم درمانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به درمانگاه دیابت شهر سنندج در سال 1397 انجام شد.
مواد و روشها: در مطالعه حاضر تعداد 181 نفر از بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهر سنندج که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند. دادههای مطالعه با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد تبعیت از درمان در بیماران مزمن جمعآوری شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و در سطح معنیداری 05/0 >P تحلیل شد. تجزیه و تحلیل داده با آزمونهای آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی انجام شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره کلی تبعیت از درمان واحدهای مورد پژوهش برابر 90/18 ± 25/116بود. میانگین نمره کلی و نمره ابعاد مختلف تبعیت از درمان در بیمارانی که هموگلوبین گلیکوزیله غیرطبیعی داشتند به طور معنیداری بیشتر از بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله طبیعی بود (001/0P<).
نتیجهگیری: بررسی های بیشتر و ارائه راهکارها و برنامه ریزی دقیق تر در جهت افزایش تبعیت از درمان این بیماران و پیشگیری از بروز عوارض ناشی از عدم تبعیت از درمان در آنان ضروری می باشد.
مواد و روشها: در مطالعه حاضر تعداد 181 نفر از بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهر سنندج که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند. دادههای مطالعه با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد تبعیت از درمان در بیماران مزمن جمعآوری شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و در سطح معنیداری 05/0 >P تحلیل شد. تجزیه و تحلیل داده با آزمونهای آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی انجام شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره کلی تبعیت از درمان واحدهای مورد پژوهش برابر 90/18 ± 25/116بود. میانگین نمره کلی و نمره ابعاد مختلف تبعیت از درمان در بیمارانی که هموگلوبین گلیکوزیله غیرطبیعی داشتند به طور معنیداری بیشتر از بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله طبیعی بود (001/0P<).
نتیجهگیری: بررسی های بیشتر و ارائه راهکارها و برنامه ریزی دقیق تر در جهت افزایش تبعیت از درمان این بیماران و پیشگیری از بروز عوارض ناشی از عدم تبعیت از درمان در آنان ضروری می باشد.
واژه‌های کلیدی: دیابت، تبعیت از درمان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com