دوره 31، شماره 4 - ( پاییز 1402 )
جلد 31 شماره 4 صفحات 283-275 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MUK.REC.1397/44
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dehvan F, Ghanei Gheshlagh R, Banafshi Z, Moradiani M. Evaluation of Adherence to Treatment Regimen in Patients with Type 2 Diabetes. Avicenna J Nurs Midwifery Care 2023; 31 (4) :275-283
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2614-fa.html
URL: http://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2614-fa.html
دهون فاضل، قانعی قشلاق رضا، بنفشی ژینا، مرادیانی مهسا. بررسی میزان پیروی از رژیم‌درمانی در بیماران مبتلابه دیابت نوع 2. مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا. 1402; 31 (4) :275-283
فاضل دهون1 
، رضا قانعی قشلاق* 2، ژینا بنفشی3 ، مهسا مرادیانی3
، رضا قانعی قشلاق* 2، ژینا بنفشی3 ، مهسا مرادیانی3
1- مرکز تحقیقات مراقبت بالینی، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
2- مرکز تحقیقات سلامت معنوی، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران ،rezaghanei30@gmail.com
3- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
2- مرکز تحقیقات سلامت معنوی، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران ،
3- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
چکیده: (1851 مشاهده)
سابقه و هدف: انجام فعالیت های پیشگیرانه با مشارکت فعال بیمار و داشتن پیروی از رژیم‌درمانی مهم‌ترین رفتار مرتبط با بیماری دیابت است که سلامت مددجو را تضمین نموده و از شدت عوارض آن می‌کاهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان پیروی از رژیم‌درمانی در بیماران مبتلابه دیابت نوع 2 مراجعه‌کننده به درمانگاه دیابت شهر سنندج در سال 1397 انجام شده‌است.
مواد و روش‌‌ها: در مطالعه حاضر تعداد 181 بیمارِ مبتلابه دیابتِ مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت شهر سنندج به روش نمونه‌گیری در دسترس (که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌های مطالعه با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و پرسش‌نامه استاندارد پیروی از درمان در بیماران مزمن جمع آوری گردید. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS-16 و در سطح معنی داری 0.05 >P تحلیل شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با آزمون های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی انجام شده‌است.
یافته‌ها: به‌طورکلی سطح پیروی از درمان واحدهای موردپژوهش متوسط بود. میانگین نمره کلی و نمره ابعاد مختلف پیروی از درمان در بیمارانی که هموگلوبین گلیکوزیله غیرطبیعی داشتند به‌طور معنی‌داری بیشتر از بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله طبیعی بود (0.001P<). همچنین میانگین نمره پیروی از درمان در بعد توانایی در مصرف‌کنندگان انسولین بیشتر از قرص بود (0.042P=) ولی در بعد تعهد در مصرف‌کنندگان قرص بیشتر از انسولین بود (0.023=P).
میانگین نمره کلی و نمره ابعاد مختلف پیروی از درمان در بیمارانی که هموگلوبین گلیکوزیله غیرطبیعی داشتند به‌طور معنی‌داری بیشتر از بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله طبیعی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به متوسط بودن سطح پیروی از درمان، ارائه راه‌کارهایی در جهت بهبود میزان پیروی از درمان و به‌ویژه در زمینه تلفیق درمان با زندگی و بهبود تمایل به مشارکت در درمان در این بیماران ضروری به نظر میرسد.
مواد و روش‌‌ها: در مطالعه حاضر تعداد 181 بیمارِ مبتلابه دیابتِ مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت شهر سنندج به روش نمونه‌گیری در دسترس (که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌های مطالعه با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و پرسش‌نامه استاندارد پیروی از درمان در بیماران مزمن جمع آوری گردید. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS-16 و در سطح معنی داری 0.05 >P تحلیل شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با آزمون های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی انجام شده‌است.
یافته‌ها: به‌طورکلی سطح پیروی از درمان واحدهای موردپژوهش متوسط بود. میانگین نمره کلی و نمره ابعاد مختلف پیروی از درمان در بیمارانی که هموگلوبین گلیکوزیله غیرطبیعی داشتند به‌طور معنی‌داری بیشتر از بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله طبیعی بود (0.001P<). همچنین میانگین نمره پیروی از درمان در بعد توانایی در مصرف‌کنندگان انسولین بیشتر از قرص بود (0.042P=) ولی در بعد تعهد در مصرف‌کنندگان قرص بیشتر از انسولین بود (0.023=P).
میانگین نمره کلی و نمره ابعاد مختلف پیروی از درمان در بیمارانی که هموگلوبین گلیکوزیله غیرطبیعی داشتند به‌طور معنی‌داری بیشتر از بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله طبیعی بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به متوسط بودن سطح پیروی از درمان، ارائه راه‌کارهایی در جهت بهبود میزان پیروی از درمان و به‌ویژه در زمینه تلفیق درمان با زندگی و بهبود تمایل به مشارکت در درمان در این بیماران ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری
دریافت: 1401/12/4 | پذیرش: 1402/3/3 | انتشار: 1402/9/27
دریافت: 1401/12/4 | پذیرش: 1402/3/3 | انتشار: 1402/9/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com