در دست چاپ
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه علوم پزشکی ایلام
2- دانشگاه علوم پزشکی ایلام ، paksereshtmaryam@yahoo.com
2- دانشگاه علوم پزشکی ایلام ، paksereshtmaryam@yahoo.com
چکیده: (502 مشاهده)
چکیده:
زمینه و هدف: ارائه برنامه های آموزشی می تواند در بهبود وضعیت سلامت بیماران مبتلا به سرطان کمک کننده باشد بر همین اساس این مطالعه با هدف تاثیر برنامه آموزشی از راه دور بر کاهش اضطراب بیماران مبتلا به سرطان پروستات پس از شیمی درمانی انجام شد.
روش: مطالعه از نوع نیمه تجربی بود و به روش نمونه گیری در دسترس در سال 1401 برروی 60 نفر( در هر گروه 30 نفر) از بیماران مبتلا به سرطان پروستات مراجعه کننده به بیمارستان شهید مصطفی خمینی(ره) شهر ایلام انجام شد. پس از تخصیص تصادفی، گروه کنترل درمان های روتین را دریافت و گروه مداخله علاوه بر درمان های روتین به مدت 12 هفته( دو بار در شش هفته اول و یکبار در شش هفته دوم) پیگیری تلفنی دریافت کردند. ابزارهای جمع آوری کننده اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و اضطراب بک بود و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی ( آزمون t زوجی و مستقل و کای اسکوئر) در نرم افزار SPSS20 تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین نمرات اضطراب بین دو گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله از نظر آماری معنی دار نبودند ( P≥0/05). اما بعد از اجرای مداخله این تفاوت معنادار شد به گونه ای که در گروه مداخله مقدار اضطراب کاهش یافت ( P≤0/05).
بحث و نتیجه گیری: آموزش و پیگیری تلفنی در کاهش اضطراب بیماران مبتلا به سرطان پروستات مؤثر بود. توصیه می شود این روش توسط پرستاران در بیماران سرطانی انجام شود
زمینه و هدف: ارائه برنامه های آموزشی می تواند در بهبود وضعیت سلامت بیماران مبتلا به سرطان کمک کننده باشد بر همین اساس این مطالعه با هدف تاثیر برنامه آموزشی از راه دور بر کاهش اضطراب بیماران مبتلا به سرطان پروستات پس از شیمی درمانی انجام شد.
روش: مطالعه از نوع نیمه تجربی بود و به روش نمونه گیری در دسترس در سال 1401 برروی 60 نفر( در هر گروه 30 نفر) از بیماران مبتلا به سرطان پروستات مراجعه کننده به بیمارستان شهید مصطفی خمینی(ره) شهر ایلام انجام شد. پس از تخصیص تصادفی، گروه کنترل درمان های روتین را دریافت و گروه مداخله علاوه بر درمان های روتین به مدت 12 هفته( دو بار در شش هفته اول و یکبار در شش هفته دوم) پیگیری تلفنی دریافت کردند. ابزارهای جمع آوری کننده اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و اضطراب بک بود و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی ( آزمون t زوجی و مستقل و کای اسکوئر) در نرم افزار SPSS20 تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین نمرات اضطراب بین دو گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله از نظر آماری معنی دار نبودند ( P≥0/05). اما بعد از اجرای مداخله این تفاوت معنادار شد به گونه ای که در گروه مداخله مقدار اضطراب کاهش یافت ( P≤0/05).
بحث و نتیجه گیری: آموزش و پیگیری تلفنی در کاهش اضطراب بیماران مبتلا به سرطان پروستات مؤثر بود. توصیه می شود این روش توسط پرستاران در بیماران سرطانی انجام شود
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com