دوره 18، شماره 1 - ( 4-1389 )                   جلد 18 شماره 1 صفحات 15-5 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (16872 مشاهده)
مقدمه و هدف:همه سازمان‌ها هرروزه اذعان می‌کنند که کارکنان بزرگترین دارایی آنها هستند، ولی با وجود این، به آنچه که می‌گویند کمتر عمل می‌کنند چه رسد به آن که واقعاً معتقد به آن باشند.توجه به مفاهیمی چون تعهد سازمانی کارکنان و مدیران به‌عنوان یک نگرش و طرز تلقی کاری قادر است اطلاعات مفیدی برای برنامه‌ریزی، سازماندهی، افزایش کارآیی، عملکرد بالا، کاهش غیبت و تأخیر در اختیار سارمان ها قرار دهد.
روش کار: پژوهش حاضر با بررسی میزان رابطه تعهد سازمانی و فشار روانی یا استرس در بین مدیران پرستاری
بیمارستانهای آموزشی شهر اصفهان به صورت توصیفی ـ تحلیلی ومقطعی انجام شده است. جامعه مورد پژوهش کلیه
مدیران پرستاری بیمارستان بوده که نمونه گیری به روش سر شماری صورت گرفته است. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه مربوط به اندازه گیری استرس و تعهد بوده که اعتبار و روایی آن توسط محقق مورد تایید قرار گرفته است . سوالات این پرسشنامه ها به سبک لیکرت طراحی شده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیلی استفاده شده است.
نتایج: میانگین نمره تعهد سازمانی   (1/12+6/65)بوده که به طور کلی بین استرس شغلی مدیران و تعهد سازمانی آنها رابطه معناداری مشاهده شد. ( 003/0=p و 85./0r=) . بین میزان تعهد سازمانی با سن از لحاظ آزمون آماری(ANOVA) معنادار
می باشد. بین تعهد سازمانی مدیران با سابقه کار از لحاظ آزمون آماری
ANOVA. رابطه معنا داری مشاهده می شود. بیشترین میزان تعهد مربوط به کسانی بوده که سابقه کار بالاتری داشتند..بین استرس شغلی و سابقه کار ، نوع پست مدیریتی ونوع استخدام هیچ رابطه معنا داری وجود ندارد. 
نتیجه نهایی: لازم است سازمان ها با بررسی دوره ای وضعیت تعهد سازمانی واسترس شغلی در بین خود و کارکنانشانو با شناخت عوامل فردی، عوامل شغلی و عوامل سازمانی موثر بر آنها درجهت بهبود تعهد سازمانی , و کاهش استرس مدیران پرستاری اقدام نمایند.
واژه‌های کلیدی: استرس شغلی، تعهد سازمانی
متن کامل [PDF 158 kb]   (7213 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: پرستاری
پذیرش: 1394/11/25 | انتشار: 1394/11/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.