دوره 31، شماره 4 - ( پاییز 1402 )
جلد 31 شماره 4 صفحات 311-303 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام. ایلام. ایران
2- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام. ایلام. ایران ،paksereshtmaryam@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات آسیب‌های روانی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایران
2- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام. ایلام. ایران ،
3- مرکز تحقیقات آسیب‌های روانی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایران
چکیده: (3392 مشاهده)
سابقه و هدف: ارائه برنامه‌های آموزشی می‌تواند در بهبود وضعیت سلامت بیماران مبتلا به سرطان کمک‌کننده باشد. بر همین اساس، این مطالعه با هدف تأثیر برنامه آموزشی از راه دور بر کاهش اضطراب بیماران مبتلا به سرطان پروستات پس از شیمی‌درمانی انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه از نوع نیمه تجربی بود و به روش نمونه‌گیری در دسترس در سال 1401 بر روی 60 نفر (در هر گروه 30 نفر) از بیماران مبتلا به سرطان پروستات مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید مصطفی خمینی (ره) شهر ایلام انجام شد. پس از تخصیص تصادفی، گروه کنترل درمان‌های روتین را دریافت کردند و گروه مداخله علاوه بر درمان‌های روتین به مدت 12 هفته (دو بار در شش هفته اول و یک‌بار در شش هفته دوم) به صورت تلفنی پیگیری شدند. ابزارهای جمع‌آوری‌کننده اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و اضطراب بک بود و داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t زوجی و مستقل و کای اسکوئر) در نرم‌افزار SPSS20 تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمرات اضطراب بین دو گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله از نظر آماری معنی‌دار نبودند (0.05<P). اما بعد از اجرای مداخله این تفاوت معنادار شد به گونه‌ای که در گروه مداخله مقدار اضطراب کاهش یافت (0.05>P).
نتیجه‌گیری: آموزش و پیگیری تلفنی در کاهش اضطراب بیماران مبتلا به سرطان پروستات مؤثر بود. توصیه می‌شود این روش توسط پرستاران در بیماران سرطانی انجام شود.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه از نوع نیمه تجربی بود و به روش نمونه‌گیری در دسترس در سال 1401 بر روی 60 نفر (در هر گروه 30 نفر) از بیماران مبتلا به سرطان پروستات مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید مصطفی خمینی (ره) شهر ایلام انجام شد. پس از تخصیص تصادفی، گروه کنترل درمان‌های روتین را دریافت کردند و گروه مداخله علاوه بر درمان‌های روتین به مدت 12 هفته (دو بار در شش هفته اول و یک‌بار در شش هفته دوم) به صورت تلفنی پیگیری شدند. ابزارهای جمع‌آوری‌کننده اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و اضطراب بک بود و داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t زوجی و مستقل و کای اسکوئر) در نرم‌افزار SPSS20 تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمرات اضطراب بین دو گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله از نظر آماری معنی‌دار نبودند (0.05<P). اما بعد از اجرای مداخله این تفاوت معنادار شد به گونه‌ای که در گروه مداخله مقدار اضطراب کاهش یافت (0.05>P).
نتیجه‌گیری: آموزش و پیگیری تلفنی در کاهش اضطراب بیماران مبتلا به سرطان پروستات مؤثر بود. توصیه می‌شود این روش توسط پرستاران در بیماران سرطانی انجام شود.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری
دریافت: 1401/12/28 | پذیرش: 1402/2/30 | انتشار: 1402/9/27
دریافت: 1401/12/28 | پذیرش: 1402/2/30 | انتشار: 1402/9/27
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |