مقدمه و هدف : رژیم غذایی یک فاکتور مهم در کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع دو می باشد ، هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین تأثیر آموزش رژیم غذایی با مشخصات فردی و اجتماعی بیماران دیابتی نوع دو می باشد

مواد و روش ها : این مطالعه  از نوع کارآزمایی بالینی است نمونه مورد مطالعه  بیماران دیابتی نوع دو بودند که برای ارزیابی وضعیت درمان خود به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه  می کردند.

نمونه ها بصورت تصادقی انتخاب شدند و قبل از اجرای برنامه آموزشی 2 نمونه قند خون ناشتا به فاصله یک هفته کنترل می شد، سپس برنامه آموزش برای بیماران با استفاده از تصویر ، پرسش و پاسخ و سخنرانی به اجرا درآمد و مجددا" پس از آموزش به فاصله یک هفته دو قند خون ناشتا  دیگر کنترل گردید ؛ اختلاف میانگین قبل و بعد از آموزش بعنوان تاثیر آموزش رژیم غذایی تعیین گردید. سپس ارتباط مشخصات فردی و اجتماعی افراد مورد مطالعه با تاثیر آموزش رژیم غذایی سنجیده شد.

ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه راهنمای مصاحبه و برگه ثبت نتایج آزمایشگاه بود ،پرسشنامه شامل اطلاعات دمو گرافیک و برگه ثبت نتایج قند خون ناشتا بود

برای توصیف خصوصیات فردی واجتماعی نمونه ها از روش آمار توصیفی و برای بررسی ارتباط بین مشخصات فردی و اجتماعی با تاثیر آموزش از آزمونهای آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون و تی تست استفاده گردید.

یافته ها : بیشتر بیماران در گروه سنی 50 تا 59 سال بودند .اکثریت بیماران ( 7/73% ) زن و (71%)  خانه دار بودند، بیشتر بیماران از نظر شاخص حجم بدن  ( 7/44% ) دارای اضافه وزن و اکثریت ( 2/34% ) از منابع دیگر جهت کسب اطلاعات استفاده می کردند ، اکثریت افراد (7/23% ) طول مدت ابتلاء به بیماری بین14-10 سال داشتند

آزمونهای آماری هیچگونه ارتباط معنی داری را بین برنامه آموزش  رژیم غذایی و مشخصات فردی و اجتماعی نشان ندادند

نتیجه گیری : با توجه به نتایج ظاهری این پژوهش  مهمترین یافته بدست آمده  حاکی از تاثیر کم آموزش رژیم غذایی در افراد با طول مدت بیماری بالا بوده است.