مقدمه و هدف : آسیب ناشی ازوسایل نوک تیزوبرنده ،یکی ازمهمترین خطــرات بـیــولوژیک برای کارکنان بهداشتی - درمانی  بشمار می آید و همه کارکنان بخصوص پرستاران درمعرض این آسیب ها قراردارند .پیامد بیولوژیکی این آسیب بی نهایت خطرناک و باعث انتقال باکتریها، ویروسها، قارچها وانگل هامیشود. که دراین بین بیماریهای ایدز،هپاتیت C,B  نگرانی زیادی برای کارکنان وبخصوص پرستاران ایجادکرده است ، اینگونه آسیب ها درکارکنان بیمارستان هارایج می باشد واکثر کارکنان سابقه آسیب ناشی از وسایل نوک تیزوبرنده راداراهستند؛ بطوریکه 70% پرستاران اینگونه آسیب ها را تجربه می کنند. این پژوهش با هدف بررسی تعیین فراوانی ,ویژگیهای آسیب ناشی از وسایل نوک  تیز و برنده و اقدامات فوری پس ازآسیب در پرستاران شاغل در مراکز آموزشی- درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام شده است.

روش کار : این پژوهش از نوع توصیفی بوده است وکلیه پرستاران شاغل در 3 بیمارستان تابعه  دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در پژوهش شرکت داده شدند.

نتایج : نتایج نشان داد که1/69 درصد پرستاران سابقه آسیب درطی دوران کاری ،1/54درصد درطی یکسال گذشته و 7/49 درصد در طی شش ماه گذشته را داشتند. بین سابقه آسیب ، سن، سابقه کاری و بخش محل کار از لحاظ آزمون  آماری رابطه معنی دار وجود داشت، بطوریکه افراد گروه سنی 20 تا29 سال در معرض خطرترین گروه سنی معرفی  شدند و همینـطور بخش های داخلی ، جراحی و ویژه بعنوان پر خطرترین بخش ها ، سر سوزن ها پرخطرترین وسیله(71درصد)  و تزریقات پرخطرترین رویه(54درصد) معرفی شدند  ،46درصد پرستاران خونروی) تشدیدخونریزی از محل زخم) را تشدید کرده بودند و درنهایت  18 درصد پرستاران آسیب راآن هم اکترا بصورت شفاهی کرده بودند.

نتیجه نهائی : با توجه به نتایج پژوهش تدوین برنامه آموزشی در زمینه تزریقات سالم (عدم درپوش گذاری واستفاده ازجعبه مخصوص دفع )، سیستم صحیح گزارش دهی آسیب ، احتیاطات عمومی و اقدامات فوری پس از آسیب  به همه پرستاران توصیه می شود.